szarość

[bebetka b]

Szarość zawładnęła ziemią
szare drzewa w straszliwie wspaniałej poświacie
szarością przejęte dotykają szarego nieba
Błękit już chyba wypłowiał gorszy gatunek wciąga pobladłe słońce
Chmury szargane wiatrem zgubiły biel gdzieś na wyższym piętrze
I zieleń jakby bledsza i twarze ludzkie kamienne
Szklane oczy bez wyrazu głos zakrzepły nie potrafi wzbić się w przestworza
I serca zwęglone i dusze zamglone
Nawet krople deszczu są bezbarwnie nijakie marne zwiędłe
Szum wzmaga się..
to anioły płaczą słysząc nierówne oddechy ludzi
którym przyszło żyć w czasach ślepoty

[ASTRAP]

Ciekawa puenta.Pozdrawiam