Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

wchodząc zdarza mi się zapomnieć języka, ciała i kilku innych rzeczy
zaliczam schody naraz (to podobno dobre na mięśnie pośladków)

w autobusie pod oknem klaustofobicznie dusi nadmiar ludzi i wydychanego
powietrza (przydały by się więcej) myśli naśladują biegiem opony

mijam kolejne pary - wodne, ludzkie i jakie świat kolekcjonuje
za szafą rzeczywistość powlekając cieplejszą alternatywą

i czasami mam jeszcze ochotę zobaczyć (twój) nos z innej strony



***

mniej więcej tak, trochę kombinuję i skracam formę. jakieś propozycje?

Opublikowano

oj ale ja lubię prozowato ;)

P.S. mam na nich alternatywę

wchodząc zdarza mi się zapomnieć
języka, ciała i kilku innych rzeczy
zaliczam schody naraz (to podobno
dobre na mięśnie pośladków)

w autobusie pod oknem
klaustofobicznie dusi nadmiar
ludzi i wydychanego powietrza
(przydały by się wywietrzniki) myśli
naśladują biegiem opony

mijam kolejne pary - wodne, ludzkie
i jakie świat kolekcjonuje
za szafą rzeczywistość
powlekając cieplejszą alternatywą

i czasami mam jeszcze ochotę
zobaczyć (twój) nos z innej strony

to tak, druga wersja

Opublikowano

a ja sobie coś na początku pomyliłem i myślałem, że ten zapis pod gwiazdkami to ostatni wers - hehe, a tak serio

wchodząc zdarza mi się zapomnieć
języka, ciała i kilku innych rzeczy
zaliczam schody naraz (to podobno
dobre na mięśnie pośladków)

w autobusie pod oknem
klaustofobicznie dusi nadmiar
ludzi i wydychanego powietrza
(przydałoby się więcej) myśli
naśladują biegiem opony

mijam kolejne pary - wodne, ludzkie
i jakie świat kolekcjonuje
za szafą rzeczywistość
powlekając cieplejszą alternatywą

i czasami mam jeszcze ochotę
zobaczyć (twój) nos z innej strony

klimat jest, a można te wtrącenia z nawiasów połączyć dodatkową całość - wtedy będą dwa wiersze w jednym [taka jest moja koncepcja]
Twoje zdrowie!

Opublikowano

kochani !

na początku, dziękuję Wam, za tak liczne komentarze. po dłuższej
abstynencji poetyckiej, bardzo mile widziane :P
pozatym, cieszę się z tego, że czytacie mnie na bieżąco, za to, że po
roku obecności tak wiele mnie nauczyliście


Le mal

przecinki jednak /jak na ten moment/ pozostają, bo jakoś mi pasują


Stanisława Żak

trafna uwaga, dzięki Stasiu


Yasioo Zimiński

Yaskoo, dzięki za odwiedziny, widzę, że wróciłeś do czytania
moich wierszydeł


Sanestis Hombre

oj, chyba kolejny czytający na bieżąco :). super, dzięki za każde słowo
pod wierszem, zastanowię się nad propozycją połączenia tych nawiasów.


czuję, że zaraz machnę ten wiersz :P. na koniec dodam, że mnie się
bardziej podoba pierwsza wersyfikacja <:o> /to już chyba
zboczenie prozowate ;)/

zdrówka i serdeczności

Espena Sway :)

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



oj i teraz jestem w kropce, ponieważ spodobała się Panu
ta wersja, która mnie :P. większość za to uważa, że lepsza
jest druga. chyba obie wersje wkleję :D

widzę, że Pan również sztuką zainteresowany :)

zdrówka i serdeczności Espena Sway :)
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



oj i teraz jestem w kropce, ponieważ spodobała się Panu
ta wersja, która mnie :P. większość za to uważa, że lepsza
jest druga. chyba obie wersje wkleję :D

widzę, że Pan również sztuką zainteresowany :)

zdrówka i serdeczności Espena Sway :)

Tak, obie, dobry pomysł, ukłony, Stefan.
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



oj i teraz jestem w kropce, ponieważ spodobała się Panu
ta wersja, która mnie :P. większość za to uważa, że lepsza
jest druga. chyba obie wersje wkleję :D

widzę, że Pan również sztuką zainteresowany :)

zdrówka i serdeczności Espena Sway :)

Tak, obie, dobry pomysł, ukłony, Stefan.

zobaczę jutro :)

zdrówka i serdeczności Espena Sway :)
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



nie chodzi o głosowanie. poprostu nie byłam pewna w jakiej
formie lepiej. czasami lepiej posłuchać osób, które dłużej piszą albo
takich które się znają :).

wiersz jest już w dziale P.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Mitylene   Pamiętasz mnie?   (Autor tekstu: Marianne Faithfull   Pamiętasz cokolwiek? Nie udawaj, że nie było wesoło Zapisz to pod hasłem "rozrywki przeszłości"   Rozglądam się po pokoju Wspominam bliskich memu sercu I chyba pamiętam wszystko Lecz przede wszystkim Ciebie Bo zawsze chodziło tylko o Ciebie   Nigdy nie interesowali mnie inni Ani to co myślą To mnie mogła przypaść Twoja miłość A Tobie cały świat Gdybyśmy tylko potrafili to sobie dać..."   (tłumaczenie: Tomasz Beksiński)            
    • @tie-break Bardzo poruszający wiersz o byciu w zawieszeniu, w oczekiwaniu, niby blisko cudzego ciepła, ale jakby zawsze odrobinę za późno, za szybą. Puenta jest pięknie skromna i boli dokładnie tyle, ile trzeba.
    • Gwiaździsta pożoga przegarnia łan podnieba, pnącze ognia rozciągając się w mętną kolumnę powietrza szczelnego jak czerń tuląca trumnę, nad jaką wisi słońca wykluta maceba.   Jestem tu — w owalu światła, u brzegu kresu, niemy, choć głośny; ślepy, choć nadal widoczny; bladym palcem naznaczam szept na ustach mroczny, jak zapis dni ludzkich na krawędzi limesu.
    • Zawsze zbyt późno gdzieś przychodzę. Latarnia dławi się od światła. Przynoszę moje śmieszne słowa i karmię nimi obce gniazda.   Dawne ogniska wciąż się jarzą, nie pozwalają mi wejść dalej, niż do zacisza wiatrołapu, gdzie tylko letarg czeka na mnie.   Patrzę na ślady innych cieni, które tu przecież są u siebie; słyszę ich głosy, gdy gorąco pragną się splatać z twoim śmiechem.   Zawsze rozumiem, zawsze czekam, z niewidzialnością pogodzony, bo może jeszcze, może kiedyś - ktoś szerzej jasne drzwi otworzy.   A to co moje, deszczem spływa, jak mgliste krople - z drzew bezlistnych, a to co daję - na stracenie - skrzętnie upycha noc w klepsydry.   Byłem pomyłką od początku, będę pomyłką aż do końca, zawsze zbyt późno gdzieś przychodzę,  by odbić blask cudzego ognia.    
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      O, tak.  
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...