Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Zgłoś



  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnie komentarze

    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      Ten wiersz oceniam od razu, bo zastanawiałam się, czy mogę go komuś pojutrze podarować ( a jutro już za mniej niż godzinę). Jestem tu od dobrych kilku lat - i kto tu pędzi ;-) ?       Jeśli zauważyłeś - słowo chłopiec, to przepraszam i dziękuję pięknie. Tak, chłopcem jest osoba już prawie stuletnia.  Pozdrawiam serdecznie :-)      

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

        zdjęcie ze strony:    
    • "Już szepczą naokół panie: - Cóż się zrobiło z chłopa! Dziękuje, panie Adamie!!! Jestem ofiara świerzopa." K.IG   mawiałaś mi, że mam duże źrenice ja głupi mówiłem, że tak mam już zawsze na wietrze gdzie z tobą bym nie szedł oczy musiały mi łzawić  nie patrzę zagojonych ran nie rozdzieram nie patrzę w romantyczne pejzaże turnera napatrzę się w miłosny pastisz co wzrokiem ubrania i duszę mi zdziera   łzami pszenicy (a piękna to nazwa) drążę dziurę w kamieniu na sercu z głodu spuchniętym tak że podchodzi kąsać mnie dzisiaj do samego gardła widziałem cię chyba jak wyszłaś zapalić z kwiatem świerzopa wetkniętym we włosy baczyłem na parkiet, aż znowu tu wrócisz w pustych butelkach zostały mi kłosy  
    • senne pejzaże myśli cenne zabiorą ze sobą w realu szczurów wyścig i zaśmiecanie w głowach :)
    • kamienie które wiedzą  a piasek co nic nie wie dzień wepchnął do kieszeni bo pragnie wciąż być w "niebie" :)
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      rozumiem ale mam skojarzenia czytając - rozumiem że od razu oceniasz  jak obecnie ludzie pędzący donikąd 
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...