Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

  • 3 miesiące temu...
  • 1 rok później...
  • 8 lat później...
Opublikowano

Witaj ja bolku - fakt - kiedyś tak pisałem - kope lat - gdzieś to wypatrzył.

Miło znowu przeczytać taką starość.

Myślę co cię sprowokowało - czyż by '' Ego '' które dziś skomentowałem,

Zaspokój mą ciekawość.

                                                                                                                           pozd.

Opublikowano

Po  prostu przykro  mi   że   nie  zaglądasz   na "palindromy". Nie komentujesz  tych  naszych " idiotyzmów" -

marianny_ja  i  moich.  Nasze  poletko  już  się  wyjałowiło ...   >>>  wół  skarb <<.

Czas  'hayqa', 'gżegżółki', ' jankołomuzykanta'  'supertanga'  minął.

 Spróbuj  przerzucić  110  stron  naszych wpisów.  To  trudno  ogarnąć. 

A  wiosło?  Czy  w  końcu  znalazłeś?

 

Co do EGO to  nie  spodobało  mi  się  to  Twoje  ...  "myślę że  mnie  zrozumiesz".

 

Opublikowano

Witam ponownie - powiem tak ja bolku - faktycznie nie zaglądam oddałem się tylko wierszom - uwielbiam pisać jak widać raz  lepiej raz gorzej  ale jednak .

A jeżeli mam być szczery - nie pociąga mnie ten styl pisania .

Zresztą jestem zdania że nie we wszystkim można brać udział - na szkodę jednemu 

lub drugiemu.

Zabolała mnie twa  przykrość - postaram się w miarę   możliwości zajrzeć

lecz na 100% nie przyrzekam.

                                                                                                                          pozd.

 

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @marekg czytając Twoje wiersze próbuję " złapać myśli" , które wplecione są w wersy, ale są one takie eteryczne, delikatne, wręcz nieuchwytne...Lubię jednak wnikać w ten wyjątkowy świat, gdzie przenikają się ludzkie cechy charakteru z otoczeniem, nadając właśnie przedmiotom rożne emocje. Latarnia, która spala się ze wstydu obnaża doskonale  ludzkie słabości...Bardziej ujmująco i magicznie nie możnaby tego wyrazić...Dla mnie to poezja z górnej półki! Pozdrawiam :)
    • @Radosław czas jest dla nas nieubłagalny. On nigdy nie zostawia reszty, jedyne co zostawia to niedosyt po utraconych chwilach...Powiedziałabym, że jest wręcz bezlitosny...Gratuluję miniatury, jest bardzo udana moim skromnym zdaniem. Pozdr:)
    • @Alixx22 ten szept wiatru przedstawiony w wierszu przenika niepokojem do szpiku kości. To " zawodzenie wśród sosen" jest tak obrazowe, że i ja je słyszę...A " krzyk nasączony szeptem cienia" jest niebanalną metaforą osamotnienia podmiotu lirycznego. Innymi słowy ten wiersz to tzw. moje klimaty. Pozdr:)
    • @Waldemar_Talar_Talar ciekawy wiersz z motywem dwóch scen. Tylko tak sobie rozmyślam, że scena to i może nawet jest jedna tylko jej wygląd ulega niekiedy zmianie , no i role różne w życiu przybieramy. Druga kwestią wartą reflekji jest także stwierdzenie na końcu weru, traktujące o tym , że człowiek  nauczył się grać rolę...Chyba nie zawsze umiemy te role zagrać, niekiedy potrzebujemy wsparcia innych ludzi. Ile razy popełniamy przecież błędy co mogłoby sugierować, że jednak nie do końca umiemy właściwie tę rolę odegrać...Interesujący jest Twój wiersz, lubię właśnie takie, które pozostawiają tyle wolnej przestrzeni do interpretacji! Pozdrawiam!
    • @Leszczym tylko byś powiedział inaczej

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...