Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

dwadzieścia cztery


Rekomendowane odpowiedzi

wylazły z moich kątów
dwadzieścia cztery smutki
do pierwszej lepszej knajpy
poszły się napić wódki

wróciły gdzieś nad ranem
na nóżkach flanelowych
z przytrzeszczem przyjęzycznym
i strasznym bólem głowy

od tamtej pory za nic
gdy chciałam tę czeredę
na chwilę wyprowadzić
nie wyszedł ani jeden


06.05.2006.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Lecz wina się napiłam
Tak niby ot przypadkiem
I powiem Ci ma miła
Te smutki są nieważkie

Hasały po pokoju
Do kuchni wpadły wkrótce
Perfidnie i w spokoju
Wymiotły wnet lodówkę

Pęka ma głowa - czuję
Brzuch w lustrze wielki widzę
Alka Prim zastosuję
I jeszcze ten Laxigen

:)
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Dwadzieścia cztery smutki
to zwykła nasza doba.
I dzień jest nie za krotki,
i noc się nam podoba.
Deszcz pada nieustanny
i nudny, i nużący,
za oknem chodzą panny
smucące się niechcący
(niechcący...)
Za oknem wieczór spływa
po dachach i po rynnach,
i ciemność odpoczywa
bezpieczna i bezczynna.
Dwadzieścia cztery smutki...
Usiądę sam za stołem,
zamyślę się wieczyście
o życiu niewesołym,
przez które ze mną szliście.
O naszym domu niskim
i o wysokim niebie,
o wszystkich i o wszystkim -
i za was, i za siebie.
Dwadzieścia cztery smutki...


od razu mi się skojarzyło z Grzegorzem Turnauem

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...