*** [Upomnimy się o gwiazdy]

[Marcin Żochowski]

Upomnimy się o gwiazdy
nie czekają na próżno
słonecznym promykiem
pomkniemy ku Wielkiej Czerni

[Jego Alter Ego]

nie
nie
nie
teraz powinnam powiedzieć dlaczego jak wymaga regulamin...
gdyż ponieważ gwiazdy, słoneczny promyk, wielka czerń i pomkniemy to za dużo jak na 4 wersy.To w ogóle za dużo.A właściwie za mało.A właściwie to NIC.Proszę zacząć pisać wiersze
pozdrawiam

[Anna Maria K.]

sam tytuł nawet nawet zachęcał... upominanie kojarzy się z jakąś kargą, dramatem, dynamicznością, tragizmem, czy chociażby tęsknotą - generalnie z czymś ciekawym, jakis wyzwaniem. Natomiast w tej miniaturce rzeczywiście nie ma nic. Przemyśleć, proszę!
pzdr.

[Stanisław Kamykowski]

nie zgadzam się z Jego Alter Ego i Anna Marią K...
nie można powiedzieć, że ten utwór ma coś wspólnego z NIC, bo NIC też ma swój wyraz i charakter, a tu nie ma wyrazu i charakteru
tu jest wszystko-krótkie, ładnie brzmi... choć brakuje mi jednego-jakiejkolwiek myśli
Marcin-taka rada, papier toaletowy nie wygląda ładnie, nie pachnie(może czasami) ale ma sens w swoim istnieniu, jest "po coś", powyższe cztery linijki (moim subiektywnym zdaniem) tak owego nie posiadają

[gabriel p.]

sam nie wiem...dla mnie tchnienie śmierci...ale takie dwukolorowe, czarno-białe, i niby ten promyk, światełko w tunelu. hmmm... niech będzie ;-) pozdrawiam

[Marcin Żochowski]

hmm.. miało być o marzeniach, była wizja w głowie, ale na papierze jak zwykle nie wyszło :( takie nijakieniciekawego

[Anna Maria K.]

przeważnie tak jest, że mamy w głowie jakąś ciekawą myśl, czy metaforę, a jak zaczynamy przelewać na papier i ubierać w slowa, to cos z naszych zamysłów się zatraca i trudno być zadowolonym z efektów pracy... ehhh, trzeba ćwiczyć, ćwiczyć i jeszcze raz ćwiczyć swój warsztat rzemieślniczy.
powodz, pzdr.