Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Przemijający ból

Alicja Najdowska
 Udostępnij

Rekomendowane odpowiedzi

Alicja Najdowska

Alicja Najdowska

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano

Tęsknie za życiem, którego nie miałam,
tęsknie za światłem, którego zapomniałam,
tęsknie za szczerością, którą niedawno poznałam
i za miłośćią, której znowu dziś nie widziałam.

Marzę o morzu, które tak niedawno pokochałam
marzę o niebie, w które przed chwilą się wpatrywałam
marzę o marzeniach, których spełnić nie chciałam
i o nadziei, którą w sercach wzbudzać miałam

tęsknię, bo marzyłam
marzę, bo wierzyłam
wierzę, bo tęskniłam
kończe, bo przeżyłam.

Stanisław Kamykowski

Stanisław Kamykowski

Opublikowano
Opublikowano

czuję, że dostaniesz ostre komenty...

coś podobnego pewnie napisała większość forumowiczów, ale po chwili przebywania na forum zrozumiała, że to nic odkrywczego powtarzać taką samą konstrukcję w całym utworze, ponad to drażni mnie ła, ła, ła...
wybacz, moim zdaniem nie ma tu nic ciekawego
pozdrawiam:-)

Anna Maria K.

Anna Maria K.

Opublikowano
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



No cóż, a myślisz, że inni piszą wiersze, które odzwierciedlają uczucia innych? to chyba normalne, że pisze się o swoich uczuciach, ale sztuka polega na tym, żeby podać je czytelnikowi w atrakcyjnej i interesującej formie. Dla siebie, uczucia opisuje sie w pamiętniku, a nie w poezji przeznaczonej do publikacji. W tym drugim przypadku trzeba mieć też na względzie odbiorców.

pzdr.
fr ashka

fr ashka

Opublikowano
Opublikowano

jw
zbyt wyprost i wprost, czytanie tego męczy, nie ma żadnej zagadki- poza tym o czym to w ogóle jest (ja nie znajduje tu nic fajnego)

pisaj dalej, ćwicz poetyckie płaty mózgowe jak my wszyscy o nierównych talentach :)

pozdr, fr.ashka ;)

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
 Udostępnij
Tematy


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Jacek_Suchowicz
      Oćma

      Przez Jacek_Suchowicz · Opublikowano

      ładnie - klimatycznie a przyznam się że pierwsze skojarzenie było z polityką: "jak oćma na trwałe zakryła kawałek świata"  

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

        w ciemności budzą się demony gdy oczy zamknięte nadaremny trud wpuść światło - ono cię ochroni zanim się spostrzeżesz już nie ma ich tu :)
    • mariusz ziółkowski
      sen trwa tylko chwilę

      Przez mariusz ziółkowski · Opublikowano

      na światy sklejone horyzontem raz spojrzysz i jesteś pewien że wiesz najtrudniej pamięta się czekanie   ktoś domalował cię do tych spod sklepu   myśli jak haczyki czepiają się pędzla   ostatnio byłem na plaży tam słońce zachodzi latami
    • Somalija
      ***

      Przez Somalija · Opublikowano

      @Jacek_Suchowicz Dzień bez słowa jest stracony. Dziękuję  ; )
    • Antanamir
      Deszcz który zna moje imię

      Przez Antanamir · Opublikowano

      Deszcz… to nie tylko woda z nieba — to wspomnienie czułego szeptu, który spływał po szybie gdy świat milczał.   To palce stukające w parapet jakby chciały powiedzieć: „Nie jesteś sam, słyszysz?”   W nim jest coś dziecinnego — radość biegania boso po kałużach, i coś dojrzałego — łzy nieba, które wie, że czasem trzeba się wypłakać, żeby znów było lżej.   Deszcz jest jak pocałunek, nieoczekiwany, a potrzebny. Czasem lodowaty, czasem ciepły jak Twoje dłonie, gdy przyciągasz mnie bliżej i szepczesz, że nie muszę się bać.   Uwielbiam, gdy przemyka przez włosy, jakby mnie głaskał, gdy nie mam siły prosić o dotyk.   W nim czuję rytm świata, niepowtarzalny, a znajomy — jak nasze serca, gdy idziemy razem bez słów pod jednym płaszczem, a mokniemy oboje.   Bo deszcz… to historia, którą zna tylko skóra. To pamięć bliskości, która nigdy nie przemija.   A gdy pada, słyszę, jak wypowiada moje imię, a może i Twoje — bo w kroplach zawsze jest coś z miłości.
    • Adam12
      Śnić się

      Przez Adam12 · Opublikowano

      Śnić się będą wszystkie Twoje Słabostki Brwi zmarszczy wiosenny wiatr W kolein świata utknięte mądrości  Nie sycą duszy gdy płomień zgasł    Lecz   Kwiat jaśminu nadzieją rozbłyśnie Jak zmartwychwstały z nicości barw Tętno promieni przetnie srebrzyście  ten kamień wzroku co w bezuśmiechu trwał   W końcu się słońca z księżycem zabratnią  Senność nie wskrzeszy upiornych chwil W zgodzie z słabością i w akceptacji  Nićmi złych zmartwień rozprują się dni

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...