Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

baron de charlus - czyli ja - jest bohaterem Prousta; dlatego jestem przez niego wymyślony.
Ja toleruję - przecież zadaję pytania i chcę poznać Twój punkt widzenia.
Twierdzę, że świadome nie przeczytanie takich autorów jak Dostojewski czy Proust, to zacieśnienie swoich horyzontów, a przynajmniej - nie poszerzanie; twierdzę tak dlatego, że powieści tych autorów są obiektywnie genialne; obiektywnie genialne, bo 1. problemy, o których tam mowa, są ponadczasowe, przyrodzone człowiekowi w ogóle 2. jeśli chodzi o analizę dzieła literackiego sensu stricto, to utwory obu twórców służą za przykłady pewnych zjawisk.
Co o tym myślisz?

Opublikowano

Dzięki
tylko to nie ja odrzucam
tak sądzę przynajmniej - to coś we mnie
napisałem, że chciałem i chcę i nie mogę
czy ta "obiektywność" nie jest wmówiona?
napisałem, że mogę tolerować nie akceptować

podtrzymuję

za jakiś czas, miesiące lub lata, wrócę do czytania Dostojewskiegio, do czytania Prousta - czy
przeczytam?
nie wiem
będę się starał
:)

Opublikowano

Morena!
do kuchni...

chodzi o stan na dzisiaj
dzisiaj nie akceptuję
toleruję

chodzi mi ogólnie - co rozumieć przez "obiektywny"
jakoś mi się to ciągle kojarzy z "naukowym światopoglądem"
podobno "jedynie słusznym i jedynym"
dzieła sztuki wg mni nie są "obiektywne"
albo są piękne dla mnie
albo nie
dzisiaj, tu i teraz są piękne
albo nie

czy można "obiektywnie" uznać, że coś jest piękne?
czy można "obiektywnie" uznać, że coś jest brzydkie?
np kobieta
jeden powie - piękna
drugi - brzydka jak noc

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Pańcia nic nie rozumie, ja muszę na dworek. Proszę, wciąż błagam, nad uchem jej skomle. Gdy chwila mnie zwiedzie, nadzieja ogromna. Gdy widzę, że w stronę mą wreszcie spogląda.   Chcę siusiu Pańciu, ale sam się boje . Chcę żebyś smycz wzięła, kupkę szybciutko zrobię. Chcę teren oznaczyć, by obcy wiedzieli. Że tutaj Cezary, Panem na dzielni.   Wszędzie sieję postrach, każdy ucieka pędem. Ostatnio ciocie Pańci, pogoniłem z uśmieszkiem. Zęby jej pokazałem, głośno z grozą szczekałem. Broniąc naszej posesji, litości nie miałem.    Raz obcy dziwny człowiek, z nienadzka podjechał . Usiadłem na schodek, nie wiedział co go czeka. Nagle się pokazał, w rękach niósł stary worek. Gdy tylko mnie zobaczył, ze strachu popuścił w spodnie .   Jestem dobry piesio, Pańcia powtarza ciągle. Kocham moją Pańcię, zawsze stanę w obronie .
    • @violetta o to znaczy .... @OloBolo @violetta   Podobno Was jest wszędzie więcej niŻ Nas  ..... NIESTETY :(
    • Jest dużo babeczek :)
    • w taki dzień się nie umiera  tyle jeszcze jest przed nami  zobacz słońce pięknie świeci żegna lato promieniami     mnóstwo przecież marzeń miałeś  gdzieś wyjechać coś zobaczyć  do swej żonki się przytulić  i raz jeszcze cnotę stracić   a tu dupa-dupa blada  ktoś cię woła tam gdzieś z góry  dawaj Bogdan - dawaj do nas pojedziemy na Mazury    będziesz ryby sobie łowił  przecież lubisz tak się byczyć  ryb jest u nas pod dostatkiem  trzeba tylko sieć zarzucić      20.09.25.
    • kiedy pada deszcz lubię iść ogarnia mnie Warszawa ulice ułożone pod wiatr czarne parasole wychodzą z żabki kiedy szlocha deszcz depczę kałuże na Poniatowskim zgniłe liście lepią się do butów po drugiej stronie Wisły kiedy na ścieżce półmroku pulsuje zielone poeci bazgrzą w podcieniach mokre wiersze przechodzą ulicą
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...