Pocałunek pachnący piwonią

[Aba]

wieczorem ruszam w plener poznania
zabiorę paletę słów nieopisanych
i będę nią zapełniała
każdą niedociągłość
Twej umysłowości
wspartej na sztaludze kręgosłupa

do kieszeni ciała
spakuję pędzel słodkości
i będę nim łaskotała
usta Twe rozognione
by wreszcie złożyć na nich
piwoniowy pocałunek

[niesłodzona]

nie wiedzieć czemu to mi bardziej Harlequinem zalatuje niż zdrową poezją...

mniej tego miodu... dużo mniej

"Twej umysłowości" matko i córko

Radzę popracować nad słownictwem, broń Boże niech pan/pani nie zraża się do pisania.

Ostro piszę, bo to nienajlepsze. niech pani/pan czyta dużo poezji współczesnej - dobra szkoła języka, styli itp.
A niech się pan/pani nawet wzoruje na jakimś konkretnym poecie, bo po czasie może nabierze pan/pani wprawy i wyćwiczy swój styl.
ten wiersz jest dla mnie nie do przyjęcia...

pozdrawiam

[EWA_SOCHA]

proszę posłuchać leciwej(:P) pani recenzent:)


mi nic nie zostaje do dodania, jak tylko : do pracy!

[paper_doll]

to się czyta tak:

tatata tatat tatatat atta
tatattata tatat tata
tatatatatata tata
tata tatatatata


itd.

proponuję na początek nie eksperymentować z inwersjami.
na końcu proponuję piwny pocałunek - przynajmniej będzie śmiesznie.
zaimki dosyć archaiczne, nie sądzę, żebyś do swego lubego mówiła: 'kochanie, twe buty leżą w przedpokoju na podłodze. proszę, włóż je do szafy.'


zdrowia, p.