Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

W zawirowaniu


Rekomendowane odpowiedzi

Poprowadzona kompozycją Straussa
para tancerzy na pustym parkiecie
wiruje na trzy, niosą ich w rytm walca
porywy westchnień.

Czas zwolnił biegu, jedynie muzyką
rozbrzmiała rzeka pełna magii, czarów.
Płynące dźwięki całym ciałem słyszą
spleceni w tańcu.

Nic nie istnieje, zatarły rys ściany,
uśmiech i oczy będąc całym światem,
wymową dłoni promyk szczęścia słaby
wplotły w toń marzeń.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Metaforyka też jak z epoki Straussa. Mam wrażenie, że horyzonty językowe wiersza są zbyt wąskie. No bo "porywy westchnień", "rozbrzmiała rzeka pełna magii, czarów" czy "toń marzeń" to wszystko banały. Dla mnie wiersz jest słaby, bo jest po prostu mało oryginalny. Ma ładny rytm i niezłe rymy - ale pada na gruncie użytego w nim języka.

Pozdrawiam ciepło,
Michał

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...