Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

na poddaszu w pajęczynie przy wrzecionie
schowany wzrok za oknem starym
wbity w konstelacje przyszłości
rysuje nadzieje sobie potomnym
a zaraz go przecież nie będzie

włosy opuszczają swe posady krew
wleczona po błocie z butem w kroczu
wzywa bogów ciemnych tych co jeszcze są
składa w ofierze duszę marzeń brak
wrzeszczy bo jeszcze jest złorzeczy

duszony własnymi jelitami zobaczył ją
twarz przeciętą na pół oderwaną pierś
nie zdążył ostrzec braci piekło
cierpienie za cierpienie za wszelką cenę
pielęgnuj kwiat w sercu bo przebaczenia brak

Opublikowano

e tam, powydziwiane i bez męskiej konsekwencji jak dla mnie, takie rozwleczony jak flak popis wypisywania sie "po poetyckiemu"
"wleczona po błocie z butem w kroczu" - epatowanie i efekciarstwo.

zeby zrobić efekt takim popisem to wypadałoby go w miarę czystym (stylowo i treściowo spokojniejszym) otoczeniu przedstawić, a nie w gmatwaninie podobnych.

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



porządny komentarz,
obraz miał być taki jaki jest patetyzmy i czarne cekiny ogólnie zamierzone
uwagi zapamiętam co by podobne do tej historie były pisane inaczej
a nie wedle utartego ciągle tego samego schematu

dziękuję Ewo

pozdrawiam
Opublikowano

ojej...tytuł taki leciutki, już myślałam, ze któryś z panów zaczyna pisać "po babsku" (bo u tej części ludzkości o kwiatach rzadko:) chociaż akurat u pana jakoś mi coś nie grało:) i sie nie zawiodłam- oczywiście po męsku:)
mnie się podoba, przejście ze spokojnego strychu wgłąb historii, w walkę, tylko...gdybym mogła coś...wsadziłabym błękitną krew, czy coś niebieskiego, żeby troszkę z tytułem połączyć. ale co ja plotę, to pana wiersz. już przestaję się rządzć:)

pozdrawiam wiosennie!
ER

Opublikowano

wiersz wyrósł z rozmyślań o powstaniu warszawskim, o pogromach z tamtego okresu
, w między czasie jakiegoś Mastertona poczytało się ot i obrazek ten powstał. Pomysł z krwią ciekawy jak wspomniałem w komentarzu wyżej każda taka uwaga na przyszłość cenna.

Dziękuję Ewo

pozdrawiam

Opublikowano

ekhm...? raczej nieporządny, z deka zirytowany ten mój wpis. a bo wie Pan, coś w tym jedank jest nie oklepanego. i tematycznie i myslowo (pomysłowo, czy jak to zwał), tyko takie pokopane, no szkoda! może wyjaśnie o co mi sie chodzi: jeżeli miał to być wiersz patetyczny, nostalgiczny i z szacunkiem dla wydarzeń Powstania to czemu na litośc taki zapis (okropny!) - jak w wierszach "wspólczesnych" np. tu
"składa w ofierze duszę
/marzeń brak
wrzeszczy bo jeszcze jest
/złorzeczy"

hm... w zasadzie tylko ten fragment taki szarpnięty...

a i tak sobie pomyslalam,ze jakiess fauc pas popełniłam, tak zjechawszy ten tekst... bo Powstanie przecież, wazna sprawa... (a nie wpadłabym!)... ale tak po chwili to stwierdziłamz.e i Pan trochę za bardzo zmieszła ten temet ze stylistyka horrorów Mastertona. i to taki nalot jakis być może "efekciarski" robi.

pozdrawiam z głebin mojego widzimisie ;)

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



zapis miałbyć nerwowy, szczególnie w tej strofie bo jednak owe przeżycia do nalżejszych nienależą. a zapis nowoczesny ? no cóż mamy XXI wiek ;-)



taniego poklasku w sumie nie szukam, ale że marzy mi się kiedyś drukowanie
to trzeba zgiąć trochę kark, wejść w koleiny rynku i pisać troche komercyjnie pod publiczkę

a komentarze moim zdaniem powinny być jak najostrzejsze, histeryczne nawet,
niech w nich nie będzie grama prawdy, ale tylko takie zmuszają do kolejnego
powrotu do dzieła własnego i szukania dziury w całym, to pomaga w rozwoju

dziękuję Ewo

pozdrawiam
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



no wie Pan!? to juz nie ma co sie teraz denerwować (to już pajęczyna przeszłości) ale z drugiej strony to nawet rozumiem, ile ja sie naklęłam czasem przy podręcznikach historii.
i generalnie mam hopla na punkcie szacunku do przeszłości
jednak życze pisania pod siebie i jak najbardziej autentycznego, a nie "publiczkę" :)

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Pozwólmy By nasze sny    Płynęły jak fale    I nie mówmy "ale"   Bo żyjemy  Tu i teraz    Starając się  Dotknąć dłońmi nieba    I myśląc o tym  Co przyniesie jutro    Gdy nieznane Stanie się poznanym    Już wkrótce...
    • @Robert Witold Gorzkowski Przy niedostatecznej ilości materiałów na wyjeździe muszę posiłkować się internetem. Kiedyś to nadrobię. Wiek wcześniej Gorzkowscy przeprowadzili rokosz względem króla w Krakowie i musieli udać się na banicję. Siedmiu synów rozpierzchło się na siedem stron świata i jeden trafił na Warmię stając się pradziadem Franciszka. Jak powszechnie wiadomo Franciszek był zwolennikiem konstytucji 3 maja oraz likwidacji pańszczyzny i poddaństwa chłopów. Należał do klubu jakobinów polskich. Uczestniczył w planowaniu i przygotowaniach do powstania kościuszkowskiego, w czasie którego brał udział w insurekcji warszawskiej pod przywództwem Jana Kilińskiego. Insurekcję w Wilnie przeprowadził gen. Jakub Jasiński. Po upadku powstania znalazł się na Podlasiu we wsi Cisie, gdzie został przywódcą spisku, organizacyjnie opartego na sieci parafialnej, mającego na celu walkę zbrojną o niepodległość a po wygubieniu wilczego rodu czyli wyzyskiwaczy chłopów do których zaliczył i księży, wprowadzenie ustroju republikańskiego. Środowisko chłopskie uznawał za ważną siłę polityczną. W czasie swojej działalności wśród niepiśmiennych chłopów kolportował ulotki zaopatrzone w rysunki. Po wykryciu prowadzonej agitacji, został w 1797 aresztowany wraz ze współpracownikami i uwięziony w Krakowie przez władze austriackie. Po długim śledztwie w 1802 skazany na karę śmierci. Cesarz Franciszek II Habsburg zamienił karę śmierci na banicję. Po pobycie na emigracji w 1807 zamieszkał w Warszawie, opracowując projekt uwłaszczenia chłopów. I być może projekt by ujrzał światło dzienne gdyby nie wybuch w 1830 roku powstania listopadowego pod przywództwem kapitana Piotra Wysockiego.    Sprawa chłopska była niewystarczająco uwzględniona podczas Powstania, co było kluczową przyczyną klęski zrywu. Elity polityczne były niechętne ustępstwom na rzecz chłopów i ograniczeniu własnych przywilejów, co było sprzeczne z potrzebami społecznymi. Tego samego roku umiera Franciszek nie doczekawszy się ziszczenia swoich postulatów. Gdyby nie umarł mógłby powiedzieć a nie mówiłem? Polak głupi przed szkodą i po szkodzie.
    • @Migrena toż to arcydzieło umierania jak: Śmierć nie jest krzykiem, lecz ciszą w płucach. Jak trafnie to ująłeś ból tysięcy istnień co noc po trochu tracących życie przez przeżywanie przy bezdechu. 
    • @Sylwester_Lasota dlatego jak śpiewał Młynarski róbmy swoje, róbmy swoje podoba mi się wiersz
    • @Roma dzięki, choć muszę przyznać, że aż za lekki. bukowina II zdaje się ambitniejsza (taki był zamysł)

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...