przedmieścia

[Veronique Sijka]

skłócone czerwonym zmierzchem
parkowe ławki, kotami
napuszone, z tańczącą latarnią
podtrzymywaną przez pijaka.
Tworzą parszywe złudzenia,
z art- kieliszka wstaje świt,
oddechem świeżej rosy,
z zamkniętym umysłem
idę do pracy.

[Ewa Rajska]

plusisko wiosenne za tą latarnię
ER

[Dariusz Sokołowski]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

zero

[pathe]

czegoś brakuje w tym opisie.jak wymyślę czego to wrócę.
pozdrówka słoneczne:) acha i chciałabym sobie na tych ławkach posiedzieć;)

[Veronique Sijka]

dziękuję za odwiedziny, Darku czy byłbyś tak uprzejmy i mimo wszystko nieco rozwinął swoją wypowiedź?

[Bartosz Wojciechowski]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Ja tego mojego Sensei śledzę pnąc się po wierszach
systematycznie z dołu dzisiejszej org'owej strony do góry.
Był już dziś sarkastyczny, dobrotliwie rozbawiony nieporadnością,
a nawet jak się zdaje po prosu wesoły. A tu proszę - "zero".

A moim skromnym zdaniem nie zasłużone. Do wersu nr 5
jest w porządku, potem trzeba coś pozmieniać, aby utrzymać
tą "parczaną"/parchatą/karczemną atmosferę. Jeszcze jakaś
dobra puenta na koniec i będzie oki.