Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Strach


Agnieszka Szyszka

Rekomendowane odpowiedzi

Nie boję się ludzi,
co ze mnie kpią.
Nie boję się myśli,
co we mnie tkwią.
Nie boję się życia,
choć bywa złe.
Więc czego się obawiać mam
w codziennych trudach dnia??
Może pokory do życia chwil?
A może krzyku,
co we mnie tkwi
i szuka wyjścia
na jasny świat,
i szuka wyjścia
w odchłań bez dna?!
Kto dziś zrozumie
sens moich zdań,
co w krzyku tym tkwią od lat??
Bo ludzkość ta
nie bywa już jak
boskiego cudu czar,
lecz jak diabelski owoc zła,
co złamał się i opadł na dno
by żywot swój skończyć tam
bez żadnych życia łask.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...