sekunda

[wronatwist]

Sekunda.
Odgłos zbitej porcelany.
Serce przestało bić i zatrzymałam się
w czasie
Minęło kilka lat.
Odwróciłam się by utwierdzić się
w mym kłamstwie - to nie ja
A jednak.
Kto (mi) uwierzy, że to był przypadek?
Twoje serce w kawałkach
Moje oczy we łzach
strachu
Załuję tylko, że musiałam zapłacić
za zbitą porcelanę.

[Ja Centy]

Bardzo obiecujący początek. Zwłaszcza 2,5 wersa obrazowe.

[Bartosz Wojciechowski]

Dobry pomysł, z przewrotką. Ale mam wrażenie, że sama forma wiersza
powinna być bardziej dopracowana. Ten pomysł powinien tu błyszczeć,
a jak na razie (wg mnie) ledwie prześwituje zza słów.
Pozdrawiam serdecznie:)

[Tdk crew]

pobudza wyobraznie i za to +!Pozdrawiam

[gabriel p.]

podoba mi się bardzo! pozmieniałbym troszkę układ wersów (nie będę nic sugerował bo to Pani wiersz). pozdrawiam

[Veronique Sijka]

dla mnie zbyt dużo się, to nieładne