moje demony

[Mariusz_Worotnik]

i zleciały się wszystkie moje demony
aby rozkraść mnie po trochu całego
wielkimi kęsami odgryzły czułości
pazurami obdarły z marzeń
kopniakami wypchnęły namiętności

urwały mi ręke,w której
resztką sił zaciskałem
moją jedyną ostatnią nadzieję

głowę wypchały samotnością i długowiecznością
pozostawiając jedno oko
abym mógł
do końca swego życia
patrzeć na siebie

[Kai_Fist]

ech, 'zapatrzony w siebie' z Ciebie jest gość,

dlaczego?

- moje demony, mnie, mi, moją, siebie,

a przecież w wierszu nie musisz tego tak powtarzać (zaimków)

urwały mi ręke,w której
resztką sił zaciskałem
moją jedyną ostatnią nadzieję
=
urwały ręke, w której
resztką sił zaciskałem
jedyną ostatnią nadzieję

-> treściowo to samo, nieprawdaż?

...

Pozdrawiam,
Kai Fist

[Piotr_Mogri]

ciężko się czyta, zbyt wiele zaimków,
tytuł ciekawy i pomysł niezły ale nad całym utworem dobrze byłoby popracować

pozdrawiam
Piotr Mogri

[Mariusz_Worotnik]

wielkie dzięki za komentarz..obiecuję poprawę.miło,że ktoś w ogóle przeczytał