Nasza kłótnia

[Lady Aj]

Milczę krzykiem, ciągle milczę, chociaż drę na strzępy ciszę
i tak puste, że aż nieme słowa złością w próżni piszę.
Z głosu mocy niepokornej głuchą nicość tylko składam
i w to najgłośniejsze z milczeń coraz szybciej się zapadam.

Ty milczeniem za to krzyczysz – słyszę żal niepowiedziany.
Wbijasz wzrokiem cień w podłogę, gęstym bólem wspierasz ściany.
Nie ma słów pretensją tkanych, lecz ich brak wśród pustki woła
i najcichszy z wszystkich krzyków się rozlega dookoła.

Nasza kłótnia jest rozstaniem, pożegnaniem na peronie,
gdy odjeżdżasz gdzieś w samotność i wiem, że cię nie dogonię.
Lecz przyrzekam, kiedy wrócisz wszystko wokół się pozmienia –
Bóg nam nowy świat ulepi.. świat bez krzyku i milczenia.

[Jacek_Suchowicz]

bardzo mi się podoba i można temat pociągnąć dalej:

przebaczymy sobie wszystko, wyrzucając nasze żale
ty usiądziesz przy mnie blisko, powiesz, że mam dużo zalet
a ja swą okażę skruchę, i przepraszam powiem tkliwie
że nie chciałam, że wybucham, ale chcę byś ty był przy mnie

przytulimy się do siebie, chwila ciszy i milczenia
cicho szepniesz kocham ciebie i już świat się wokół zmienia
jak gorąco się kłócimy, tak kochamy się namiętnie
pewno siebie nie zmienimy - my stworzeni z temperamentem

pozdrawiam Jacek

[Jaro Sław]

Spokojnie, osobiście cenię wysiłki, aby wrócić do korzenia poezji, kiedy rytmy i rymy grały przyzwoitą rolę.

Problem w tym, że użyty rytm jest jakby złamany(bo raqczej parzysty), z drugiej strony widać pewne wysiłki, aby na siłę zachować 16-zgłoskowość, które dodają nieco sztuczności.

Z długich strof polecam jednak trzynastozgłoskowiec, a tutaj można pokusić się o zmianę na zwykły ośmiozgłoskowiec, poświęcić trochę rymu, zgodzic się na asonanse, i braki w rymach, oraz na zaburzenia rytmu, które mogą podkreślać dramaturgię i spowodować, że tekst stanie się nieco współcześniejszy i atrakcyjniejszy.

Przy tym zwykły ośmiozgoskowiec ma swoją wymowę jak u Tuwima

Na stacji Chandra Unyńska
Gdzieś w Mordobijskim powiecie
Telegrafista Piotr Płaskin
Nie umiał grać na klarnecie


Albo u kogo innego:

Cicza gości dzisiaj u mnie ,
cisza trudna do zniesienia
Choć powietrze wzdycha szumnie
wieczór taki nic nie zmienia...


(cytuję z pamięci więc może coś odbiegać od oryginału)

[Piast]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Ja nie widzę tu wzniosłości, są natomiast zwykłe sprawy zwykłych ludzi, ale co najważniejsze, jest tu chęć przebaczenia i pojednania, co Jacek, jak zwykle wierszem i celnie skomentował, a nawet przedłużył myśl...
Plus i pozdro Piast

[Piast]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Jest różny sposób pisania. Ten jest taki i po co go zmieniać? Musiałby powstać całkiem inny wiersz.
Gdybyś ten rozbił na strofy po 8 zgłosek, to wiersz byłby nawet za... "długi"
A Leśmian?
Dwunastu braci, wierząc w sny, zbadało mur od marzeń strony,
A poza murem płakał głos, dziewczęcy głos zaprzepaszczony. ...

I po co go zmieniać?


Pozdro Piast

[Roman Bezet]

Jest wiele dobrych momentów w tym wierszu, aż szkoda, że psują go:
- beznadziejny tutuł
- fatalny rym "częstochowski" na początku (składam - zapadam)
- ".." (słynne dwie kropki ;), które z powodzeniem i szlachetnie mógłby zastąpić myślnik " - "
- jednak nadużywanie oksymoronów (milczę krzykiem etc. odmieniane na różne sposoby) - zresztą ciekawsze są dla mnie fragmenty, gdzie wiersz zaczyna się rozwijać "na boki", odchodząc od ustalonego konceptu.
pzdr. b

[Lady Aj]

Dziękuję bardzo wszystkim za opinie, za miłe słowa, a także (czyt: a przede wszystkim) za krytykę :)
Do Piasta: Jak zwykle dziękuję za wyczucie i zrozumienie.

Do Romana B.: Jeśli chodzi o tytuły - to rzeczywiście mam z nimi pewien problem. To nie są pierwsze słowa krytyki z powodu kiepskiego tytułu, jakie tu słyszę i jestem skłonna się z tym zgodzić. Moje wiersze przeważnie po prostu nie mają tytułu, a ponieważ tu na forum jest on raczej wymagany więc za każdym razem staram się sklecić jakiś naprędce.. z mizernym jak się okazuje skutkiem... popracuję nad tym :))
Jeśli zaś chodzi o aspekty treściowe - nie chodziło mi tu o oksymorony jako takie. Chciałam przekazać zupełnie inny sposób wyrażania emocji przez dwie osoby. Jedna milczy krzykiem - najczęściej niestety jest to charakterystyczne dla kobiet :) - czyli forma kłótni jest tu bardzo głośna, ale słowa są tak puste "że aż nieme", więc de facto jest to w moim odczuciu milczenie. Druga zas osoba za to krzyczy milczeniem - czyli nic nie mówi, a jest to bardziej wymowne i treściwe od wielu słów.. No to tyle tłumaczenia się z mojej strony.. :) O szlachetnym myślniku też postaram się pamiętać.

Pozdrawiam serdecznie. L.A.

[Gość]

bardzo mi sie podoba . i tyle moge powiedziec :)

[Dorma]

Bardzo ładnie. Styl wiersza zbliżony do stylu moich wierszy( zwłaszcza, że jest rymowany), przez to czuję że jesteś mi bliższa i twoje wiersze bliższe.
Mam jednak kilka uwag:

1. to milczenie krzykiem to zwrot trochę oklepany, choć ja sama też lubię go używać.

2. "lecz ich brak wśród pustki woła " to brzmi trochę dziwnie. Można to źle zrozumiec. Przy pierwszym czytaniu nie wiedziałam o co chodzi bo mi się to z wołem skojarzylo, ale może się czepiam

3.Czasami przy czytaniu załamuje sie trochę rytm.Nie jestem w tym dobra, to moja głowna zmora, ale w którymś wersie można to wyczuć.Ogólnie jednak rytmika wiersza jest zachowana co jest bardzo dobrą stroną wiersza.

4. ciszę - piszę, wola - dookola - trochę banalnie.. Na przyszlość można by się zatroszczyć o mniej dokładne rymy.

5. bardzo ładnie zakończylaś ten wiersz. Ma swoją pointe i stanowi jakaś calość. Takie zakończenia również sś mi bliskie

6. Dobrą stroną wiersza jest też to , że jest rymowany.. Zmusza do kilkurazowego przeczytania :)

[Jaro Sław]

"ciągle milczę, milczę krzykiem, który drze na strzępy ciszę...."

Przepraszam, ze się wtrącam, ale czemu tak ciągle "Ja" "Ja", przecież i krzyk coś może robić i milczenie, i słowa potrafią coś zdziałać..... i się jakoś lżej robi, może?...

"Wbijasz wzrokiem cień w podłogę, a on bólem wspiera ściany"

Co do długich wersów, Piast mnie przekonał..... tylko, że są wymagające....

Jeśli przynudzam, to dlatego, że mnie jednak wiersz zaintrygował....

pozdro.

[Piast]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

3. To jest bardzo porządnie napisany technicznie wiersz. Średniówka 8/8, a nawet powiedziałbym trzy średniówki 4/4/4/4.
>>
Czwarty wers pierwszej zwrotki ma zachwianie tej zasady, bo dzieli wyraz, ale na pół, ale wynagradza to "polski" akcent na przedostatnią sylabę.
oraz
>> ( jak wyżej )

Za mocno wnikam i kopnij mnie Lady w tyłek !!! Ale to wina Dormy - prowokatorki...

1. Ja też często milczę krzykiem, i dużo tak robi !
2. No jak może "woła" się z wołem kojarzyć.
4. W tego typie wierszy - długie strofy, takie rymy nie przeszkadzają.
5. Mnie też...
6. Zgoda...

Pozdro miłe Piast

[Dorma]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

hehehe.. że co, niby moja wina? A co Pan tak wnika? W tym momencie to Pan wnika we mnie ;) a nie w wiersz..
Ale wybaczam.. Niech Pan doda swój kom. a nie wysługuje się moim :)
Co do rytmu to powiedziałam, że jest zachowany. Tak naprawde to zazdroszcze autorce bo sama mam w rymowanych wierszach z tym problem. Gdyby Pan czytał to by Pan wiedział :)

Prowokacyjna zawsze byłam.. Wybaczcie.. Długo nie byłam na poezji.org i zatęskniłam za tym..

[Ewa Jaworowska]

Dopiero uczę sie poezji / pisania wierszy/ ale w odniesieniu do twego wiersz w pełni zgadzam się z Jackiem i Piastem. Zazdroszczę umiejętności takiego pisania. Pozdro

[Beenie M]

Bardzo ładna ta wasza kłótnia. Że też ją przegapiłam. Kolejny Twój wiersz, który z przyjemnością przeczytałam.
pozdrawiam serdecznie