pewna nieśmiałość

[Ewa_Kos]

nie mogę tkwić w nieśmiałości - jest mi z nią źle
uwiera i boli - mówisz - wszystko będzie zwyczajnie
zbędne słowa stracą znaczenie i jak wiosenny deszcz
spłyną z uśmiechem bladym świtem

chrypka przypomni że ciepła nie starczyło
a przylądek dobrej nadziei był prawie o krok
zawsze z innego świata nikczemnik przynosi zło
z powietrzem robi się ciemno a miłość

po swojemu od lat - nocami łata dziury w dachach
teraz to tylko wygładzam myśli nie szukam prawdy
nieprawdziwej wspólny stół się rozpłynął
gliniane nogi nie wytrzymały wiosennej burzy

[stanislawa zak]

całkiem, całkiem po mojemu, bardzo ciekawa tematyka i według mnie dobrze poradziłaś sobie z wersami
pa!

[Eugen De]

nie mogę tkwić w nieśmiałości - jest mi z nią źle
uwiera i boli - mówisz - wszystko będzie zwyczajnie
zbędne słowa stracą znaczenie i jak wiosenny deszcz
spłyną z uśmiechem bladym świtem

chrypka przypomni że ciepła było zbyt mało
a przylądek dobrej nadziei był prawie o krok
zawsze z innego świata nikczemnik przynosi zło
z powietrzem robi się ciemno a miłość

po swojemu od lat - nocami łata dziury w dachach
teraz tylko wygładzam myśli nie szukam prawdy
nieprawdziwej wspólny stół się rozpłynął
gliniane nogi nie wytrzymały wiosennej burzy

To mój szeptany komentarz. Gratuluję Pani Ewo! Pozdrawiam.