Na wiosnę...

[Księżycowa Łza]

Schowaj mnie
Jak dębowy listek
W dłoni
Przecieraj między palcami
Aż stracę kolor
I konsystencję smutku

Zakop mnie
Jak owoc kasztanowca
Po szyję
W ciepłej miękkiej ziemi
Aż się przyzwyczaję
I zakwitnę radością

W ciemnościach mnie przyczaj
W doniczce na oknie
Niech sama poczekam na wiosnę
Ty mnie zostaw
Czasem podlej, gdy mi opadną liście
I tak Ci zabiorę wszystkie promienie słońca…

[Jay Jay Kapuściński]

na wiosnę... - wielokropek do amputacji

Schowaj mnie - może ukryj lepiej będzie
Jak dębowy listek - po co to zdrobnienie
W dłoni
Przecieraj między palcami - dość ciężko mi to sobie wyobrazić
Aż stracę kolor
I konsystencję smutku - brrr, straszny zwrot

Zakop mnie - a to jak pogrzebanie żywcem, jakoś subtelniej może
Jak owoc kasztanowca
Po szyję
W ciepłej miękkiej ziemi
Aż się przyzwyczaję
I zakwitnę radością - to już w ogóle kicz krystaliczny

W ciemnościach mnie przyczaj - ktoś może kogoś przyczaić?
W doniczce na oknie
Niech sama poczekam na wiosnę
Ty mnie zostaw
Czasem podlej, gdy mi opadną liście
I tak Ci zabiorę wszystkie promienie słońca… - masz jakąś dziwną manierę kończenia strofy poniżej poziomu, jakoś inaczej można na pewno.

zwabił mnie tutaj nick, ciekawy dość; wiersz zawiódł, ale widzę, że to początek dopiero, a te jak wiadomo, zawsze są trudne. powodzenia.

[Beenie M]

" ...I zakwitnę radością..."...........> może lepiej ...i zakiełkuję radością

pozdrawiam serdecznie