Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

uzdrowić siebie


Rekomendowane odpowiedzi

matce mojej

rozesłane łóżko.zaspane ciało
nie otwiera oka. przez zasłony
bije bladożółta przeźroczystość

lewą nogą przykutą do pościeli
paruje czas zbierając się w obłoki
nad i pod zniechęceniem

usta - ledwo widoczna kreska
cienko rysują uśmiech
zmęczeniem wymiętej skóry

ręka rozmachała pajęczyny
falując na suficie nieświadome
zatapia chęci przetrwania

nieregularnym rytmem oddech płynie
do źródeł meridianów
szukając przepływu
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Życzę powrotu do zdrowia.

Stasiu!
Temat pośrednio dotyczy nas wszystkich i pozwolę sobie zauważyć, że

chwile rozstania są bardzo trudne,
ale niektórym z nas po przejściu na drugą stronę
udaje się przekazać nam tutaj
(niestety wybranym osobom)
chwile radości ze spotkania
z tymi, których na zawsze pożegnali.
Zawsze Bóg decyduje........

pozdrawiam Jacek

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

nie będę pisał - ładny, brzydki - przy tym tekście nie wolno tak przejść. wraz z każdym człowiekiem historia zamyka kolejny rozdział, smutne, ale już się przystosowałem. tylko na pogrzeby już nie chodzę, wolę pamiętać ludzi na żywo. śmierć niech będzie w poezji. refleksyjny ten wiersz.

pozdr.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...