Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Gdy zaczynam moje przemyślenia,
wyczuwam w innych brak zrozumienia,
więc gdy umysłem oddalam się od świata,
nie widzę nikogo, ni pomocnika ni kata,
myślami wykraczam poza świat rzeczywisty
dla was przeciętny, ten oczywisty
ja wolę ten który jest dla was niezrozumiały
świat bez materi, świat doskonały
miejsce w którym jest wszystko tak jak powinno.

Niema tam zbrodni, śmierci i kary,
niema obłudy, kłamstwa i zdrady,
jest ono idealne, personalnie-dostosowane
znajdziesz tam radość, miłość i wiarę,
miejsce to świetne, wręcz przewspaniałe
jedną ma wadę - jest wyimaginowane.

Opublikowano

powiem tak, moge zrozumiec to ze mój wiersz się nie podoba,
ale znieważać to sobie ku*** wiesz kogo możesz?

naucz sie kultury w domu,
jeżeli ktokolwiek z was piszących podobne komentarze uważa się za wartościową osobę, albo (co jeszcze gorsze za poete) to postaram się go wyprowadzić z błędu...

Quimeen nie powiem inaczej, jesteś chamem i tyle...

Opublikowano

Gdy zaczynam moje przemyślenia,
wyczuwam w innych brak zrozumienia,
więc gdy umysłem oddalam się od świata,
nie widzę nikogo, ni pomocnika ni kata,
myślami wykraczam poza świat rzeczywisty
dla was przeciętny, ten oczywisty
ja wolę ten który jest dla was niezrozumiały
świat bez materi, świat doskonały
miejsce w którym jest wszystko tak jak powinno.

Niema tam zbrodni, śmierci i kary,
niema obłudy, kłamstwa i zdrady,
jest ono idealne, personalnie-dostosowane
znajdziesz tam radość, miłość i wiarę,
miejsce to świetne, wręcz przewspaniałe
jedną ma wadę - jest wyimaginowane.

- wybacz, ale czy to jest wg. ciebie poezja ? Według mnie nie.

Opublikowano

to nie jest poezja, w takich przypadkach dysortografi, proszę pisac wiersze w wordzie zanim się wklei. może białe pisz? nikt tu nie będzie nikomu poprawiał błędów ortogr.

pozdrawiam.

Opublikowano

co do worda to mam ale eng, i nie poprawia mi polskich bledow:/

leniwy tez nie jestem...

@Q
dobrze ze przynajmniej zdajesz sobie z tego sprawe...

@smoku
tak jak napisalem co do word'a, biale mi nie wychodza wogole...

@krzywaku
ehhh no niewiem co Ci napisac... twoje zdanie... szanuje, nie koniecznie musze sie z nim zgadzac...

pzdr, Y

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Kiedy umrę, mnie nie chowajcie, tylko prochy me wiatrom oddajcie.  Miast ginąć w nieznanym rzędzie, niech burze poniosą je wszędzie, aż ślad mój waszym się stanie.   Bo kiedy umrę, ja być nie przestanę, tylko wspomnieniem waszym się stanę. Jednym miłym, kochanym, innym znów mniej zrozumianym, a jeszcze gdzie i mocno zgorzkniałym.   Więc zamiast chować, odpust mi dajcie: od nieczułości i bezzrozumienia, od win minionych, czasów straconych, co ich nie dałem, a tak pożądałem. Od bezsilnosci i niezaistnienia niech mnie umyją wiosenne deszcze. I światłograniem w strudze słońca niech się stanę, we wszystkich kolorach, losem rozdanych wzorach, gdzie bywać chciałem, odwagi nie miałem, osiądę teraz skroplonym kurzem. Smugą cienia wam zagram na murze. Ku zadziweniu i dla przebudzenia, dla nowej myśli wskrzeszenia śladem palca na szybie was wzruszę i odpocznę na chwilę waszym przebaczeniem zanim dalej w drogę wyruszę. I żył będę, bo muszę. Tylko odpust mi dajcie.
    • Najwolniej jak się da: pędem.  Przez życie idziemy razem: całkowicie sami.  Cofając się wstecz widzimy przyszłość:  pałęta się gdzieś ze wspomnieniami.  Tuż przy nas kroczy Bóg: widoczny w swej niewidzialnej odsłonie.  A człowiek? Dziś jakoś bardziej w siebie wierzy: w przyciasnej cierniowej koronie ...     
    • Każdy dzień dla mnie to jak łza nad pudełkiem wybrakowanych puzli. Zastanawiam się nad ludzkością, nad tym, z czego wynikła i czego jest rezultatem. Możliwe, że jednak pomyłki. No bo skąd się bierze ten samopowielający wzorzec, gdzie co -nty człowiek na ziemi jest "niedopasowany," " niekompatybilny," nie trafia "na swojego," odstaje od przyjętych norm i "nie ma dla niego miejsca"? Człowiek szuka i nie ma, nie może odnaleźć siebie w kilku miliardach innych poszukujących.  ... Czego? Chciałabym po prostu usiąść kiedyś w barze i zamówić lustro. I niech przysiądzie się do mnie ten, kto zamówił to samo ... (Z tego właśnie powodu z reguły omijam bary.) Wolę śnić o granatowych łabędziach - tylko dlatego, że nie wiem, w jakim kolorze jest antracyt Wolę cofać się do przodu - wiem, dokąd wracają błędy.  Wolę być otwarcie zamknięta - w końcu każdy może podejść i sam sobie otworzyć. Kiedy mijam ludzkość, nigdy się nie rozpoznajemy, nie witamy, nie pytamy o samopoczucie.  Kupiłam dziś belę jedwabiu i właśnie upycham ją do butonierki Boga, który jasno mówi, że "nie szata zdobi człowieka."  Odwracam się, by jeszcze raz na Niego spojrzeć.  Bardzo przystojny.  Podejrzanie ludzki! Kaszmir. Z metra.
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      @Wochen Jesiennie i ten szelest litości niesłyszany odbija się echem.
    • Literatura to jedyna religia, której Dekalog przykazuje kłamstwo w dowolnych konfiguracjach i kontekstach.     
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...