Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

każdy inny, komuś winny, lecz o tym ni słowa
jest ciemna noc, deszczowa pogoda
i błądzę myślami między jawą a snem
w dłoni berło, w sercu skromna mowa:

wyglądasz lepiej? stać mnie na garnitur
zwą mnie mniej odważny, bardziej romantyczny
osiemnaście lat? o tak- dorośle to brzmi
czy jednak? ciągle jakieś skargi na mnie.

nie wiem gdzie teraz jesteś, słyszę pracę maszyn
może migawka w aparacie podziwia ciało twoje
a bóg zza chmur patrzy jak się męczysz
po ulicy zatłoczonej w niezapiętym płaszczu

dla ciebie kradnę cukierki ze sklepu
jak dziecko skaczę w deszczu ze szczęścia
z pastelowych kredek krzywe serca ci ślę
przebite niesymetrycznie strzałą amora

to jest pasja dla odważnych, żyć i marzyć...
zapisana na czarno-białych kartach historii
pełna tradycyjnych uśmiechów, okresów radości
o złych ni słowem pisnąć nie śmiem, marzenia

każdy z czegoś innego mógłby wiersz zbudować
z krzyków dziecka w kołysce, z pacierza
lub jak ja, z gościa co serce me odwiedził
i odkrywając swe wnętrze wciąż wzbudza apetyt

rozmawiamy o ustach poezji, która nas pokochała
nie piszę nic więcej – wybaczcie me skargi,
żaden ze mnie epik, prędzej muzyk zwariowany
a wiersz ten tobie dedykuję - śnij kochanie

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

        @Nata_Kruk  Synchroniczność... A poza tym pierwszy śnieg to zawsze dziecięca radość :) nawet u dorosłych :) Dzięki     
    • pierwsza dłoń argument   cios odłamek możliwość   dziś gładka tafla synaptyczny brak sprzeciwu   ściskamy nagrobki nowej liturgii - tu nie ma walki brak jest starożytnego ducha
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

        przesyłam Tobie moje światło Migrenko :) lśni i skrzy :) przez zgaszone gwiazdy przecinając pustkę :)    pięknie :) buziaczki ;)     
    • @KOBIETA Ten wiersz jest jak miękki, nocny list do ukochanej osoby. Przemawia przez szczerość bez ironii, bez potrzeby maskowania uczuć, rozplątując przestrzeń intymności, gdzie noc nie jest tylko tłem, ale staje się językiem miłości i jej rekwizytami - welonem, falą, gwiazdą, wiatrem.
    • @Wędrowiec.1984 Bardzo dziękuję! Twój komentarz jest bardzo intrygujący. :))  @Alicja_Wysocka Dziękuję Ci z całego serca. Twoje słowa o myślach "nierozgarniętych", "półżywych, albo i mniej" brzmią jak przedłużenie wiersza. :)  Dziękuję za pyszną herbatkę w pięknej filiżance. :)  @Nata_Kruk Dziękuję Ci bardzo za te słowa – szczególnie za to piękne życzenie. Życzę Ci tego samego spokoju, który pozwala rzeczom dojrzeć do realizacji. :) @huzarc Dziękuję Ci za ten komentarz – czytając go, poczułam, że ktoś zobaczył w wierszu nie tylko to, co chciałam przekazać, ale też więcej. @Migrena Dziękuję Ci za ten komentarz – jestem nim głęboko poruszona i szczerze zaskoczona. Czytając Twoją analizę, miałam wrażenie, że ktoś otworzył przede mną mapy ukrytych ścieżek, których nie umiałam nazwać. To niezwykłe uczucie zobaczyć tak szeroki, filozoficzny kontekst. Twoje odniesienia do Arystotelesa, egzystencjalizmu, fenomenologii, hermeneutyki i taoizmu – to wszystko brzmi niesamowicie. Szczególnie poruszyło mnie to, co napisałeś o taoizmie i o tym łagodnym oczekiwaniu, aż rzeczy dojrzeją. Może właśnie w tym był sens tego wiersza. I dziękuję za te ostatnie zdania – znaczą dla mnie niezmiernie wiele. @Marek.zak1 Dziękuję Ci za ten komentarz – uwielbiam, jak łączysz w nim poetycką mądrość z życiową konkretnością.:)
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...