Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

"Gdy będziesz w pustym pokoju,
a po policzku popłynie Ci łza,
to nie myśl, że jesteś sama na świecie,
bo razem z Tobą jestem ja."

serce boli
dusza płacze rzewnymi łzami
widząc i słysząc o bólu
skazanych złośliwością losu
na karę za życia
za grzech niedokonany

dusza chce żyć
mimo że ciało boli
ograniczone niewydolnością
chce biegać i tańczyć
chce normalności codziennej
nie cierpienie pokutne

zmysłowością pragną
pieszczot nieziemskich
szeptów i pocałunków miłosnych
nie dla nich te czary
uwodzenia tajemne
w tym wcieleniu niesprawnym

odchodzący na śmierć
za grzechy winy nie popełnione
kirem żałoby nas otulają
cudotwórco spojrzyj łaskawym okiem
uchyl nieba jak my uchylamy
uśmiech radości przywróć
promyk nadziei daj
zabierz bezradność
naszym przyjaciołom

"...idzie sobie rak-nieborak
czemu raku-nieboraku
szczypiesz dusze moją
ból zadajesz żyć nie dajesz
daj choć troche wytchnąć ciału
wokół życie toczy się pomału
chce dogonić dzień jutrzejszy
by się z słońcem przekomarzać
co ci zawiniłam
dopiero sie urodziłam..."

06.03.06/Wiedeń

Opublikowano

wiersz jest dla wszystkich co maja serce,jedna mloda kobieta chora na raka,druga na białaczke,obie piszą piekne wiersze,miałem okazje czytać,im poświęcam te słowa.
Pozdrawiam ciepło czytelników.
:)))

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Sarkastyczny uśmiech głupca, jesteś taki śmiały. Wszystko to iluzja, tarcza, co zatrzymuje strzały, by świat nie wiedział, jak naprawdę jesteś mały. Mur, który chroni to, co tak bardzo chcesz ukryć, łatwo byłoby skruszyć, gdybyś choć na chwilę opuścił wartę, przestał zgrywać bohatera i pozwolił nam zacząć od zera. Wiedziałbyś, że jesteśmy tacy sami — wzbraniamy się przed łzami, chronimy kłamstwami. Choć wiem, że to oznacza serię pocisków w dłonie tak pełne odcisków, wiedz, że jestem obok. Nie musisz być jak posąg. Pozwól mi być bohaterem, zmierzyć się z twym mrocznym pasażerem.
    • Nieskończoność należy pomierzyć, temu cos uszczknąć, bo się nie należy... Pzdr.
    • Umieram - przebita obłokiem Rogatki podświadomości.  Ktoś dostał awizo z moim zniknięciem Uwaga: fatamorgana!  Brak obojętności.  Budzę się we fiolecie Wielu rzeczy nie pamiętam Do kilku - nie można mnie zmusić Knebel ustom nic nie da: wolnością też można dusić Smutne to:  poddajemy się - na mapie każdego świata I nie płacimy pieniędzmi:  spłacą nas dni, miesiące i lata w połowie - zmarnowane: ''Czy znajdę w końcu szczęście?''   przez takie trywialne pytanie ... 
    • Najgorszy architekt - czas. Rzeźbi fundamenty z oszustw i spękanych głazów. Życie to bezustanne umieranie, nawet jeśli się ma własnego "koucza" czy metr kwadratowy w Château d'Armainvilliers. Nawet - jeśli urodziłeś się na przełomie dzisiaj i wczoraj. Życie to rzeka, która prędzej czy później porywa wszystkich. I nagle masz o -dziesiąt lat więcej. I już nie jesteś w "mejnstrimie." Przepiękne akwarele, pastelowe pastisze bezludnych wysp w miejskich dżunglach.  Huśtawka nastrojów - na której człowiek siedzi sam jak ten palec.  W tle - karuzela sklecona z zerwanych mostów. Zrobię im fotkę. Kwiecień przemknął niezauważony,  wiosna po raz kolejny nie złapała bukietu. Piosenki mimo to - piszą się same, piosenki - pełne puchu, piór (wiecznych) i (wiecznych) niedomówień. Balony w kształcie serca w cudzym oknie na świat. Nie wiem, czy dziejemy się naprawdę, ale od tej chwili chyba nawet w nic ...   Zacznę sobie wierzyć.  
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...