-
Ostatnio w Warsztacie
-
Waldemar_Talar_Talar 17 115
już nie ma słomianych dachów
ani przewiewnych chat
drzwi już tak nie skrzypią
okiennice nie kryją snów
już nie ma tamtych bajek gdzie
dziewcze podglądał nów
wiatr inaczej liście kradł
zakonnica to był boży cud
już nie ma horyzontów
gdzie uczciwe były łzy
nie ma kładki zakochanych
patrzących w oddalone mgły
już nie ma to fakt - ale są
wspomnienia ukryte
w szkatułkach - wystarczy
otworzyć je i dalej żyć
0
-
-
Najczęściej komentowane w ostatnich 7 dniach
-
- 66 odpowiedzi
- 1 118 wyświetleń
-
- 31 odpowiedzi
- 828 wyświetleń
-
- 26 odpowiedzi
- 402 wyświetleń
-
- 26 odpowiedzi
- 422 wyświetleń
-
- 25 odpowiedzi
- 338 wyświetleń
-
-
Zarejestruj się. To bardzo proste!
Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.
-
Ostatnio dodane
-
-
Ostatnie komentarze
-
Przez Berenika97 · Opublikowano
@Gosława Ten wiersz jest jak jedno długie, sennym oddechem wypowiedziane wspomnienie. Wszystko się zlewa, jak zlewa się sen z jawą, ciało z krajobrazem, teraźniejszość z tym, co już minęło. "Dziki bez zgina ramiona" - piękne, jak dotykasz natury tak, jakby była człowiekiem, i człowieka tak, jakby był naturą. "Dotykam twojej brody na wysokości ucha" - to jest bardzo cielesne, intymne, konkretne. A potem przełom: "mój cień na chłodnej pościeli i ten strach" - bo nagle puste łóżko, a w studni tylko echo. "W wytrzebionym wnętrzu echo nic nie ma z obecności" - to jest mocne. Wytrzebione - jakby coś zostało wydarte, opróżnione. Piszesz o utracie, ale nie wprost. O tym, że lato było, bliskość była, ciało było - a teraz został tylko sen, zapach, echo w studni. "Obraz letniego szaleństwa" - tak, dokładnie. Coś, co było tak intensywne, że aż nierzeczywiste. To piękna poezja. -
Przez Tectosmith · Opublikowano
@violetta Krótki, ale intensywny obraz — czuć w nim lekkość i taniec chwili. Bardzo podoba mi się zestawienie delikatności i energii, które współgrają bez przesady. Pozdrawiam serdecznie. -
Przez Migrena · Opublikowano
@Robert Witold Gorzkowski Twój wiersz to poetycki obraz "martwego siewu", gdzie cykl natury został zastąpiony cyklem zagłady. gorycz i protest przeciwko wojnie., pokazuje że przemoc niszczy nie tylko życie, ale i sens życia.z Ziemia, która powinna rodzić zboże i karmić, została przekształcona w cmentarz. jedynym "nawozem" jest ludzkie cierpienie i śmierć. utwór mocny, mądry, potrzebny. Apel. Politycy. Czytajcie wiersze. W nich jest mądrość. I nie rób ministrze głupiej miny. Czytaj i myśl. -
Przez Tectosmith · Opublikowano
@violetta Niemalże erotyk. Bardzo ładnie. Pozdrawiam serdecznie. -
Przez Berenika97 · Opublikowano
@degatoja"Gdy umiera nadzieja, rodzą się poeci"- to zdanie zostaje na długo... Piękny, boleśnie szczery wiersz. Czuć w nim walkę o własną przestrzeń i prawo do ciszy.
-
-
Najczęściej komentowane
-
.thumb.jpg.2a4c1fb1be2384bf2f494e0e37245a0e.jpg)
.thumb.jpeg.b5ae7bcef73c3501c1166879fc389fb7.jpeg)
-
Wiersze znanych
-
Najpopularniejsze utwory
-
Najpopularniejsze zbiory
-
Inne
Rekomendowane odpowiedzi
Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto
Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.
Zarejestruj nowe konto
Załóż nowe konto. To bardzo proste!
Zarejestruj sięZaloguj się
Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.
Zaloguj się