Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Skucha

Wiktoria Hieacynt
 Udostępnij

Rekomendowane odpowiedzi

Wiktoria Hieacynt

Wiktoria Hieacynt

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano

Chciałabym,
żeby wszystko było jak
guma do skakania,
proste, a czas rozciągliwy,
różowe, albo w kolorowe kropki.

życie skoczne
czasem na ziemi,
a czasem ponad nią,
drzewa, albo migawki drzew

wszyscy - małe dziewczynki,
z warkoczami i w sukienkach w grochy,
w buzi - balonówy przez cały dzień -
słodki zapach wtarty w każdy
fragment beztroskiej pamięci,
a naklejki jako największy skarb
ukryte w kieszeni do najbliższego prania

wyrywanie skrzydeł motylom
przypalanie much i ćwiartowanie żab-
ot zwykła zabawa.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
 Udostępnij
Tematy


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Marek.zak1
      Inne spojrzenie na sytość

      Przez Marek.zak1 · Opublikowano

      Sytość/przesyt niedosytu - świetne, cos niby oksymoron, ale czy na pewno? Pozdrawiam
    • Simon Tracy
      Doba

      Przez Simon Tracy · Opublikowano

      @Robert Witold Gorzkowski Dziękuję Ci serdecznie za taką wylewność w tak niezwykle ciężkich tematach. Jest to dla mnie niezwykle ważne że wiele osób rozumie mój przekaz i jego formę 
    • Berenika97
      Contra Naturam

      Przez Berenika97 · Opublikowano

      @Simon Tracy Ten tekst bardzo mi się podoba, bo kocham te niezwykłe i mądre  zwierzęta, którym ludzie robią dużo krzywdy. Ten głos wilka - jest głosem kogoś, kto odmawia podporządkowania się ludzkiemu porządkowi. "Nie mam z tym problemu, by się odwrócić plecami do ludzi" - to deklaracja wolności, ale i wygnania. Twój język pełen archaizmów ("zawezwanych", "widziadeł", "skomlałem") buduje mityczny, baśniowy klimat. Ten świat to nie współczesność, to jakiś pradawny czas, kiedy las był jeszcze święty, a duchy "rzeczywiste". Podoba mi się, że czerpiesz ze słowiańskich wierzeń. Szczególnie mocna jest ta zmiana perspektywy - od wilka uciekiniera do wilka mściciela, a potem odkrycie, że to las sam się mści. Drzewo stworzenia, Leszy, duchy - to cała armia natury przeciwko człowiekowi-intruzowi, człowiekowi - zabójcy. I ta puenta: "Uczta w imię zwycięstwa i przeciw naturze człowieka" - bo natura człowieka to dominacja, zniszczenie. A natura natury? To równowaga, również równowaga przez pożeranie. Świetny tekst to dzikiej, krwawej sprawiedliwości. W mojej okolicy można spotkać wilki, osobiście spotkaliśmy na drodze waderę z trzema szczeniakami, a mój mąż samotnego wilka, który spojrzał mu w oczy i spokojnie odszedł. Szedł również polną drogą. I niestety przyjeżdżają myśliwi. Mam nadzieję, że pozwolisz zamieścić link do pewnego filmiku:  (jeżeli nie - to usunę)

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • Wiesław J.K.
      Strażnik

      Przez Wiesław J.K. · Opublikowano

      @Simon Tracy Koniec świata, chyba...dobre, brawo. Brzmi jak zbliżająca się Apokalipsa. Ciary przechodzą!
    • Leszczym
      Inne spojrzenie na sytość

      Przez Leszczym · Opublikowano

      Czasem masz przesyt tym cholernym niedosytem, którego sam w sumie nakarmiłeś i w gruncie rzeczy sobą najwięcej. Owca jest cała, bo wilk się nie najadł. Lajf takim ostruganym się nieco wydaje.   Warszawa – Stegny, 22.10.2025r.    

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...