Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Średniowiecze


Rekomendowane odpowiedzi

spod twojej przemoknietej płóciennej peleryny wyfruwaja ptaki
brniesz przez grząskie ulice cienistego miasta pachnącego mokrym drewnem
przez zlodowaciały topnijący śnieg, przed siebie, przeze mnie
pod stalowym pancerzem nieba odchodzisz z mojego życia
jak zza zaparowanej szyby słońce bladym słabym światłem wraca do świata żywych
wśród bezlistnych niemych drzew idziesz sama
w twej ręce mały szary tobołek
zabrałas mi wszystko, jak złodziej przyszłaś i znikłaś
zabrała wszystko! spuście psy! siodłajcie konie!
nadchodzi sredniowiecze, stój!
jej nogi nieruchome spętane łancuchem lęku, cisza, pustka skutego lodem jeziora
odwraca sie , stoi naga, sina
naga stara kobieta o przegniłych zębach
stara żylasta kobieta rozszarpywana przez psy

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

prozaicznie aż za bardzo, za dużo powtórzeń, które niczemu nie słóżą
i całość jakby napisana dla samego napisania, bez jakiegoś głębszego przesłania, ot fragment czegoś większego

więc radzę albo rozciągnąć w kierunku opowiadania, lub zminimalizować i coś ukryć za słowami, aby czytelnik mógł pogłówkować, bo jak narazie jaest kawa na ławę

pozdrawiam

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...