Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

dawno odrzuciła resztki wstydu
wyrzuty bywały-sumienie rozgrzesza
w ramionach bezpiecznych
przez chwilę zamknięta. związana
dotykiem. w tańcu zapomniała o dobrych
maniera-ch kobiety. nie poznaje
nic ponad emocje
zastygły z końcem piosenki

Opublikowano

albo:

odrzuciła resztki wstydu
wyrzutem-sumienie rozgrzesza
w ramionach bezpiecznych
przez chwilę. zamknięta. związana
dotykiem. w tańcu zapomniała o dobrych
maniera-ch kobiety. nie poznaje
nic ponad. emocje
zastygły
przy ostatnim takcie

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



to nie jest jej westchnienie 'ach' i 'och', tylko taka maniera, trochę niebezpieczna,
pozdr./V.

a ja już myślałem że własnie te westchnięcia, ech szkoda

a zamiast "ostygły czy zastygły" tak poprostu zamilkły, i jeszcze jedno "ostatni takt", lepszy
niż "koniec piosenki"
Opublikowano

odrzuciła resztki wstydu
wyrzutem-sumienie rozgrzesza
w ramionach bezpiecznych
przez chwilę. zamknięta. związana
dotykiem. w tańcu zapomniała o dobrych
maniera-ch kobiety. nie poznaje
nic ponad. emocje
zamilkły
w ostatnim takcie


Dzięki, ale mam nowy dylemat: zamilkły czy umilkły? Ja to zawsze, wrrrchlip

Opublikowano

ja bym został przy zamilkły, bo jak się czyta na głos to po "emocje umilkły" jakoś taki dziwnie brzmią a "emocje zamilkły" akcent fajnie pada na za i tak jakby oddziela te dwa słowa i ja bym był za ZAMILKŁTY ale to tylko takie moje marudzenie


pozdrawiam demoniczną tancerkę hie hie

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


To - jeśli chodzi o wersyfikację (jedna ze 100 możliwości ;)
Semantyka - jest niestety na pograniczu kiczu, dodtakowo opierasz się na pospolitych (literacko - pospolitych) związkach frazeologicznych (o mało że frazesach ;), np. "resztki wstydu", "sumienie rozgrzesza", "dobrych manierach".
Co to znaczy "dobre maniery"? Jest jeszcze taki jeden wzorzec? Bo jeśli nie - to znaczy tak wiele (jak wiele poglądów), że nie znaczy nic. "Resztki wstydu" - a ile to jest cały wstyd? po czym to poznać? jak zobaczyć?
Nawet jeśli założymy, że utwór miał być jakimś tangującym zapisem (standard tańca - standard figur poetyckich), to i tak cały urok powinien polegać na indywidualności partnerów oraz zdolności do przynajmniej nieznacznej improwizacji.
Nieprawdaż? :)
Nie obraź się - nie po to pisałem.
pzdr. b
Opublikowano

Bardzo dobrze, należało mi się :) Zupełnie inaczej teraz patrzę na ten tekst i jeśli przyjdą mi do głowy jakieś indywidualne figury pogująco-poetyckie /znaczy tangująco-poetyckie/ jeszcze pomajstruję;
A czy można się na Ciebie obrażać? No co Ty! Twoje klapsy-całkiem przyjemne, i nie, żebym była sado.../hahaha/
Dzięki i pozdrawiam/ V.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Simon Tracy   Ten wiersz to wielowarstwowa narracja, która przywodzi na myśl atmosferę dekadencką i symbolistyczną. Narrator to postać całkowicie wyalienowana z ludzkiego świata, nie rozumie ludzi - ich emocjonalności. Ale rzeczywiście najmocniejszym elementem jest sposób, w jaki opisuje martwą dziewczynę - z wyrafinowaną estetyką. Żałuje nie człowieka, ale zniszczonego piękna. To dekadencka wrażliwość, która stawia formę ponad treść, piękno ponad życie. Jest w tym tekście również teatralność - narrator traktuje ten dramat jako przedstawienie.  Ten tekst bardzo dobrze się czyta, bardzo mi się podoba.
    • @markchagall Witaj, czy może tak być, że troszkę pospieszyłęś/łaś się z publikacją i wkradło się parę drobych błęów. "A ciężko to pudełko" - podnieść, zamknąć..? , czy miało być "A ciężkie to  pudełko". Ale może wszystko jest zamierzone i celowe, nawet to, że jest tylko jedna kropka w środku wiersza, czy np. słwo "wstanie", a może  "w stanie". W poezji wszystko jest możliwe i dozwolne, więc jeśli tak miało być, to neich tak zostanie. A tak to pomysł fajny. Zakręcony.
    • Na osi życiowej narracji Czas mi wraca do jednego punktu  Zamknięty jestem w pudełku przeżyć Pośród pełnych kartonów  w pokoju czasoprzestrzeni.  A ciężko to pudełko Jakby było całym pokojem A mikroświat  Stał się ogromnym wszechświatem W którego złożoności się kompletnie gubię Wracając do punktu  Z którego nie jestem wstanie ubiec  
    • Sennnns... A potem kolejny dzień trwania w nonsensie w ruchu. Ileż to razy musiałem się tutaj obudzić, a mój budzik uchodził za wielką wredotę ...   Warszawa – Stegny, 29.12.2025r.
    • @Berenika97 też mam takie marzenie. Dlatego jestem tutaj na portalu, dlatego piszę i czytam wiersze. I wierzę w dobro, bo ono jest w każdym człowieku, tylko trzeba je dostrzec, nawet jak obwarowane jest wysokim żywopłotem z kolcami, to ja staram się ujżeć w nim kwitnące, pachnące róże.
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...