Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano
kiedyś zmuszę moje nogi do przeprosin
podłoża które nie chce abym deptał
poczuwając się do nie bycia podstawą



zostaje lewitacja wśród porównań
których nie możemy porównać bowiem
są jednym ciałem jedną duszą
reinkarnacji słowa w być może obelgę


*

dotrzymuj kroku ciekawostkom
a zaczną za tobą iść
czasami trudno zostać w miejscu
leniwie o sądy nie znając przyczyn


dom bez fundamentów może
przenieść domowników
tam gdzie nie ma rozsądnej podstawy
do życia pod ziemią nie ma miejsca

na żarty

nic nie umiera na wieczność
nic nie żyje wiecznie
Opublikowano

w całości bardzo nieciekawe łamanie, robisz to schematycznie tnąc hipotaksę,
a ja nie lubię takiej wersyfikacji.

w warstwie znaczeniowej nie bogato, ale też nie tak źle, chociaż przede wszystkim zbyt przegadanie.

natomiast końcówka, pomimo iż tak prosto i tak banalnie jest po prostu świetna, poważnie!
dużo zyskuje wiersz, poprzez takie zwieńczenie ;)

radzę pomajstrować we wprowadzeniu!
pozdrówka :P

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.




no ja właśnie przyjąłem takie łamanie i trzymam się go dosyć długo i nie bardzo chcę zmieniać

poza tym mam często (jak twierdzą inni) przegadane teksty czerpię tą energię jednak od poezji Ewy Sonnenberg, poza tym staram się pisać jak najmniej przegadanie według siebie oczywiście :)

dzięki za wizytę

bywaj
Opublikowano

to czy chcesz je zmieniać, czy nie to tylko twoja sprawa i być może tylko twój problem,
bo komentarz piszę tylko dla ciebie, a z tym w swojej kieszeni możesz zrobić co chcesz ;)
ja jednak podtrzymuję swoje zdanie, że dużo byś zyskał, chociażby eksperymentując z
wersyfikacją, bowiem 'nie chce mi się' to trochę złe podejście, nie uważasz? :P

to już lepiej gdybyś się ze mną kłócił, że jest dobrze i już :PPP

pozdrówka ;)

Opublikowano

--------------------------------------------------------
kiedyś zmuszę moje nogi do przeprosin w stosunku
do podłoża które nie chce żebym deptał
poczuwając się do samego nie bycia podstawą

zostaje lewitacja wśród porównań których nie możemy
porównać do siebie bowiem są jednym ciałem
duszą reinkarnacji słowa w być może obelgę
ale nie wycięte w co innego

*

dotrzymuj kroku ciekawostkom a zaczną za tobą
iść czasami jest tak trudno ale zostać w miejscu
bardzo leniwie o czymś sądzić gdy nie znamy przyczyny

dom bez fundamentów może przenieść domowników
tam gdzie nie ma odpowiedniej podstawy
do życia pod ziemią nie ma miejsca na żarty

nic nie umiera na wieczność
nic nie żyje wiecznie
----------------------------------------------------------

tak podobało by mi się o wiele bardziej;
pozwoliłem sobie tylko wyciąć dwa słowa,
jednak to nie wszystko, myślę że warto jeszcze pogrzebać w słownictwie i ewentualnie
dorzucić gdzieś maskę, jednak zależy co lubisz, ja zdecydowanie wolę dużo możliwości słowa ;)

pozdrówka :P

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



dzięki

he wiersz zyskał
to znaczy że ... nie nie zmienię mojej starej wersyfy :) tak się pobawiłem tym tekstem
i pewnie jeszcze będę sie bawił jak właściwie żadnym innym

bywaj
Opublikowano

hehe :PP

nie może być za długi - jednak nic na siłę, Miron pisał jeszcze 'cieniej' :P
wypatruj mojego kolejnego, tam będzie naprawdę długo ;) wkleję go specjalnie po to
żeby pokazać ci jakie to otwiera perspektywy :P

jeżeli chciałbyś znaleźć we współczesnej kto pisze 'długo' to polecam Barańczaka, Śliwkę,
w poprzednich epokach prawie wszyscy pisali 'długo' .
nie mam na myśli że pisanie zwięźle jest złe, ależ skąd, uważam że takowe też może być
dobre :P polecam na przykład Grzebalskiego, Różewicza, ojoj można wymienić dziesiątki
zarówno tych, jak i tych :P

eksperymentowanie jest bardzo dobre, zgodnie z łacińskim przysłowiem 'non progredi est regredi';
i nie chce się tutaj wymądrzać, bo nie o to biega, ale akurat temu przysłowiu hołduję ;)

pozdrawiam!

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.




dobra dobra bo robi się zamęt
ty uważasz tak ja tak i jest w sumie sprzeczny remis :P

byyyyy
yyy
waj
bay bay :P

ps.

twój mix jest zwięźle długi :P

jednak za długi jak na moje entery
poza tym ten tekst jest ciągle eksperymentem
wiec stąd pozwalam sobie na takie wybuchy :P

hie hie
Opublikowano

Bielaczku wiersz już kojarzę, treściowo podoba mi się. jak zwykle doczepię się wersyfikacji, która to podoba mi się bardziej w wersji Cassiel'a. co do puenty, nie zgadzam się w zupełności, bo podobno dusza żyje wiecznie - no coż ale peel może inaczej myśli :).

pozdrawiam buziolami Łejeczka :*

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.




dzięki dzięki

koniec jest pewnego rodzaju paradoksem

Łejeczko i tak trzeba i bardzo dobrze że się podoba w innym wydaniu
oby więcej takich tekstów do których masz uprzedzenia
bo już za dużo tych przychylnych komentarzy
było

:* bywaj

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Waldemar_Talar_Talar fajny.
    • ich życie to łysa zarówka zawieszona nad czaszką, w malutkim kwadracie w bloku, wyjąca jak rtęć w gorączce. nie świeci - tylko rzuca cień własnego śmierdzącego światła, a oni siedzą pod nią jak karaluchy w garniakach zrobionych z porzuconych butelek i plastiku z dna oceanu, kupionych w lumpeksach z centrów ich ponurych miasteczek. umierają na miękko, z oczami wbitymi w ekran jak w hostię. nie mają marzeń - tylko zdrapki, które śnią im się nocą jako języki lizane przez automat do kawy. ich głowy to akwaria z brudem po reklamach, gdzie pływają złote rybki z amputowanymi życzeniami. serca mają zrobione z topniejącego linoleum, biją na przemian z dźwiękiem nadchodzących powiadomień. nie mają idei -  tylko strzępy logotypów wbite w korę mózgową jak tatuaże z supermarketu. ich dusze są jak portfele po przejściach - pełne paragonów i kieszonkowego od rodziców na emeryturze. przyjaciele? głosy w słuchawkach, co grają playlisty melancholii, czasem piwo na murku pod sklepem. kochankowie? ciepłe zwierzęta z funkcją „mute” i oczami jak ślepe panele dotykowe, na jedną noc przy zgaszonym świetle, bez funkcji wydaj resztę. w ciemności prezerwatywa wypada z ręki i wrzask na placu - ful  aborcja od zaraz. dni - długie gumy do zucia, ciągną się jak kisiel po podłodze w lunatycznym biurze, zostawiając na stopach lepką warstwę cyfrowego kurzu. sny - pamiętniki cudzych pożarów, które próbują odczytać przez filtr z benzyny. jedzenie - topiony serek z biedronki, gratisowy hot dog od kumpla z marketu i niedzielny schabowy u mamy. chodzą jak strusie w szpilkach, z głowami w powietrzu, które śmierdzi Wi-Fi. oczy mają jak przeterminowane lody - niby słodkie, ale coś się w nich psuje. a pod powiekami mieszkają dźwięki niedokończonych myśli: "ja...ja...ja..." „może… może… może…" kiedyś...kiedyś...kiedyś..." ich zazdrość to pies z dwiema głowami, gryzie ich krtań i genitalia naraz, znaczą podłogi krwią, ale myślą, że to nowa wersja dywanu IKEA co dziadek kupił im na imieniny. i żyją - nie dlatego, że chcą, ale boją się, że śmierć nie ma Wi-Fi. bo w ciszy słychać echo: „tu nic nie ma”, głodne, lepkie słowa, co śpią pod językiem jak zdechły szczur w kiblu. nie mają hobby - tylko palce, co w nocy same scrollują do końca internetu. nie mają Boga - mają aplikację, co przypomina o oddychaniu i wysyła wersety z cytatami motywacyjnymi. kiedy umierają - to jak dym z grilla zrobionego z plastikowych lalek od dorosłych dzieci sąsiadów, a ziemia przyjmuje ich cicho, jakby wrzucała imię do folderu „spam”. i gniją - powoli, elegancko, jakby ktoś chciał z tego zrobić reklamę perfum Armani unisex, dla ludzi, którzy już nie czują niczego.  
    • @Annna2 Miłość do przeznaczenia...to Podziękowanie za istnienie.    Pozdrawiam serdecznie  Miłego dnia 
    • @Roma poproszę ! Będę obok. I będzie jeszcze bardziej dziko. A póżniej wezmę Cię na barana i poszybujemy....ku przyszłości.
    • @Migrena pobiec? jak ja się o własne nogi potykam, bo ciągle z głową w chmurach... Ale jak już się potknę, to sturlać się mogę... tam gdzie dziko i pięknie :)
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...