wyznanie zniecierpliwione (chciałbym byś ciszej była...)

[nocny]

chciałbym byś ciszej była

i jakby mniej natrętnie
zamykała się we mnie na klucz
zasypiała o poranku
nie budzona rykiem fanfar
ani jazgotem klaksonów

nie szukam cię
nie tasuje, nie rozdaje
nie mamię prestidigitatorstwem słowa
nie wycieram tobą ust między posiłkami
nawet nie chcę mieć zdania o tobie
tyle że zawsze się ktoś upomni
komu się nie mam ochoty tłumaczyć
każe zmagać się z sobą samym
lub oglądać bitwy toczone
w huku zderzających się poglądów
podziwiać doskonałe strategie obojętnych mi porażek

chciałbym byś ciszej była

i mniej pretensjonalnie
wycierała krople patosu z czoła
miast na rozżarzonych węglach
kładła się na mokrej trawie
gryząc źdźbło nuciła sprośne przyśpiewki

chciałbym byś ciszej była

i nie świeciła mi wiecznie w okna
potężnym czerwonym neonem
nawet gdy ścichniesz i przygaśniesz
obiecuję nie zapomnę o tobie
rzeczpospolito

[kalina kowalska]

bardzo dużo tego,
ale czytałam z zaciekawieniem
rozczarowły mnie ostatnie dwa wersy

pozdrawiam

[Messalin_Nagietka]

nocny - ładny ten Twój wiersz - pozwól, że zabiorę do spróbowania
dołożenia do niego muzyki, może mi co i wyjdzie,
z ukłonikiem i pozdrówką MN