szaliki

[Kasia O.]

PRO
Kwiatki rosną na szalikach szerokowłóknistych
Wesoło płoną łodygi drobną krateczką
Dziewczynki krzyczą, poszarpane błony
Frędzelki niegdyś dobre, splecione w tchawicy

2.
Bo krzyczeć nie umie wiatraczek zielony
A żadne kropeczki nie biegną po pomoc
Ręce rytmicznie falują na ściegu
A świat jest już cały znicony

3.
Wyrywamy sobie z warg piekące obrazy
Na giętkim zakręcie szczypiąc destrukcyjnie
Płaskie talerze zawzorzone na stałe
Pytają o paski na dziecięcych szalikach

EPI
Przejść chciałby każdy nie przypalony
Nie przeciągnięty przez tunel niebieski
Lecz kładka mechatu znowu zgłodniała
Pociągnij kancik, zainkubuj wiosnę

[Ona_Kot]

ostatni wers genialny
resztę bym wywaliła
nie wiem też, co znaczy świat cały znicony, ale nawet mi się to podoba (znicony - od nitek czy od nicowania?)

nie podoba mi się,
ale jak już pisałam w poprzednim komentarzu
sił zabrakło na obszerniejsze wyjaśnienia
grunt, że dwa wersy mi się spodobały

pozdrawiam

[Tali Maciej]

całkiem ciekawe, neologistyczne i z pomysłem

trąci tylko fragment ze zdrobnieniami, jakby napisane dla dziecka
ale ogólnie podobało się, więc plusuję w te minusowe dni


nisko się kłaniam i pozdrawiam

[Kasia O.]

Dzięki za komantarze.

znicony - od nitek, of kors.

Pozdrowienia.