Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



słowa błąd ty pierwszy użyłeś. znów polecam używać kombinacji ctrl+f. zarzucam Ci prostactwo etc. tych frazeologizmow. ja powtarzac się nie chce, może to Ty przeczytasz jeszcze raz uważnie co ja pisze. fajnie by było.
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



I Ty mi homo-mensurą rzucasz w twarz? Śmieszne.

Twierdzisz, że treść jest wyznacznikiem Twojej poezji? Pragnę zauważyć że w 20 wersach opowiadasz historyjkę na 5 zdań. Tej treści tam nie ma za wiele.
Pewnie miałeś na myśli retoryczną ironię zawartą w narracji, ale ja już się powoli przyzwyczajam, że Ty nieszczególnie zwracasz uwagę na sens słów wypowiadanych, jak i tych, które inni piszą. Już któryś raz wkładasz w moje usta nie moje wypowiedzi. My chyba nie mamy o czym rozmawiać.

i nie, nie bede czytal Twojej prozy.
Opublikowano

homo mensurą nie rzucam, sam ją z lubością stosuję, lecz do tekstów własnych. Do oceniania tekstów cudzych jest - ze zrozumiałych względów - niewystarczająca.

skoro nie używam frazeologizmów błędnie, to używam ich właściwie. Wszystko inne jest zupełnie obiektywne. A to, jakoby używam ich "prostacko", znaczy dla mnie tyle, co używam ich niewłaściwie. Ja też mogę powiedzieć, że masz np. prostackiego nicka, ale nijak ci tego nie udowodnię - tak jak ty mi nie udowodnisz złego stosowania frazeologizmów.

Szkoda, że twoja elokwencja nijak nie ma pokrycia w twórczości. Szkoda także, że - mimo erystycznej biegłości - przyjmujesz każde złe słowo tak osobiście. Ale na to podobno są jakieś kremy czy coś.

Sam przyznałeś, że myśl wiersza jest ciekawa, więc proszę się nie wykręcać.

Opublikowano

Tak, przyznaję że wiersz ma myśl ciekawą. JEDNĄ. Policz myśli u Barańczaka uzyskane dzięki frazeologizmom. To Ty byś musiał mi udowodnić (w zadnym wypadku ja Tobie), że coś ciekawego z tymi frazeologizmami robisz. No, chyba że ten ich urok jest niewysłowiony. Ja mogę tylko powiedzieć, że nic nie wnoszą. Nie podam przecież przykładu niczego.

tak, też żałuję że moje teksty nie są lepsze. ich krytyka jest świetnym argumentem w dyskusji o Twoim wierszu. doskonalym wrecz.

Opublikowano

dziwi mnie tylko to, że "językowego prostactwa" nie zarzuca mi kto inny, jak tylko autor utworów niewiele mniej od moich sjęzykowo wyszukanych (co nie jest wadą - zaznaczam).

Nic ciekawego z frazeologizmami nie robię, bo i mnie to nie interesuje. Przynajmniej nie w tym wierszu. Są tysiące znakomitych wierszy, które nic nie robią z frazeologizmami.

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Nie będę tutaj odpierał zarzutów ogólnych do mojej poezji. To śmieszne. A sądzę, że o wiele lepiej wykorzystuje slowa i bardziej je licze w mojej poezji. Ale nie bede o tym sie rozpisywal, bo to sie w pyskowke zamieni.
o konkretnych utworach pod konkretnymi utworami - taki jest zamysl forum.
Opublikowano

Czyli - jeśli pomysł na wiersz, to tylko frazeologiczny? Bo skoro inny może sie skończyć tylko porażką...


przez kalejdoskop szyb
spoglądam
na szarość pogody
pod psem i
siedem nieszczęść
na siedem dni tygodnia
i
szaleństwo na dzień ósmy


pięknie?

Opublikowano

przyznam, że z uwagą przeczytałem dyskusje i mam juz nabitą głowę, że aż strach :) bo tekst jest prosty, z pewnym przekazem, z sytuacją dziejącą się na rynku, przyznam, że sam siedziałem prawie na głowie Adasia :)
prozaizm wprowadza pewien ton w wierszu - albo prostotę, albo jest ciekawym rozwiązaniem.
Mnie jedno tylko zastanawia - jak Konopnicka została uznaną poetką ?

Opublikowano

Dyskusja z tobą nie ma sensu. Jak już Oscar napisał: przekręcasz znaczenie cudzych wypowiedzi, poza tym stosujesz argumenty żałosne w postaci odniesienia do pisania komentatora. Gdy zadałem kilka pytań, otrzymałem zestaw ogólników (Szanowny Pan nawet nie raczył podać konkretnych przykładów tej „awangardy”, na którą się powołuje) oraz stwierdzenie, że sam nie należę do arcymistrzów słowa. Nie odnosząc się do tego stwierdzenia, pytam: co to ma do rzeczy?
Zajrzałem do prozy (również z nudów) i powiem szczerze, że żadnego bogactwa w niej nie widzę, chyba że bogactwem nazywać lanie wody, jednak bardziej chyba pasuje określenie: „marnotrawstwo słowa”.
Jeszcze ostatnie pytanie zadam. Ile to tych nowych treści do przekazania pozostało Szanownemu Autorowi, biorąc pod uwagę wielowiekową tradycję słowa pisanego. No, ile? Ileż to oszałamiająco odkrywczych idei?

  • 1 miesiąc temu...
Opublikowano

mam wrażenie ,że jeździsz do pracy pociagiem - tam słuchasz kawały i opowiastki a po powrocie do domu tu je wklejasz - chłopie to jest strona o POEZJI a nie o wiejskich opowiastkach.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Z lewa i z prawa łamanie prawa gdy jeden drugiemu jedzie po bandzie zmieniają się miejscami na wokandzie niczym dziecięca gra w Chińczyka bo taka jest właśnie polityka człowieku nie łam się i nie irytuj lepiej teraz odpuść i nie politykuj oto prokurator ściga prokuratora na prawo nadeszła właśnie pora sędzia podważa wyrok sędziego i jak na razie nic z tego dobrego dla nikogo i dla niczego nie wynika bo prawnik atakuje innego prawnika co rusz wybuchają prawne spory jakich chyba nie było do tej pory tam ekspert ośmiesza innego eksperta na stole sędziowskim spraw leży sterta ktoś winny ktoś skazany tylko prawie jak dużo ludzi dzisiaj zna się na prawie lecz czy to jest kodeks czy z podręcznika bo taka jest właśnie polityka na sądy w końcu nadszedł ten sądny dzień choć nie da się wszystkiego wyciąć w pień ale prawdziwy Sądny Dzień będzie dziś teraz albo jeszcze za niepoliczalną liczbę lat nikt tego nie zna i nie wie o tym cały świat kiedy przyjdzie ten czas i ostateczna pora że będą sądzić też każdą sędzinę i sędziego i wzywać na niebieski dywan prokuratora ktoś coś tam zyska inny na zawsze straci bronić siebie próbować będą też adwokaci zaś radcy i notariusze na nic już nie poradzą bo sprawiedliwy Sędzia da radę z każdą władzą czy to także będzie polityka gdy się pojawi nowa pragmatyka ten z tarczą wejdzie tamten na tarczy dziesięć paragrafów całkiem wystarczy skończą się absurdy i naukowe komunały upadną wszystkie bez wyjątku trybunały ustawy nie będą już potrzebne nic nie warte w dziesięciu zdaniach wszystko jest zawarte skrzydlaty strażnik bramy jednym pootwiera a przed innymi na zawsze pozamyka ale to nie będzie już żadna polityka
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      @Migrena  to zdanie przypomniało mi Mamę- bo kiedyś zapytałam czy kocha mnie tak samo jak moją Siostrę. Powiedziała prawie jak Ty- że palce u ręki gdy się zranią- jeden albo drugi boli tak samo.   A potem Twój wiersz mnie porwał bardziej. Miłość. Zwycięża wszystko. Taka miłość. I trwa. Gdy świat się kończy. Ona Trwa. Piękny- i wwierca się aż do trzewi  
    • W koszu świat się mieści - myśleliście, że śmieci !
    • @Marek.zak1 Marku, to nie tak... w naszym pięknym kraju jest teraz jeszcze większa bieda niż materialna. Bieda moralna. wchłaniamy jak gąbka wodę wartości,które zawsze nam były obce aby dogonić Zachód. Ale w czym jesteśmy gorsi ? że nie mamy związków partnerskich i legalizacji aborcji na życzenie? Lewandowski jest nielubiany nie za to,że strzela bramki za granicą a za to,że nic wielkiego nie zrobił dla polskiej naszej reprezentacji. Jako kapitan zawiódł na całej linii. Odmawia gry w ważnych meczach Polski bo jest zmęczony a przecież jego koledzy też grają za granicą i też mogą być zmęczeni ale grają...W naszym kraju jest wiele do zrobienia i nie do naprawienia metodami tego rządu, który burzy to co poprzednia władza zrobiła przez 8 lat.Bo rewitalizacja to nie burzenie tylko ratowanie dobra. Reanimacja to nie dobijanie pacjenta. Mimo wszystko pozdrawiam ciebie serdecznie @Migrena bardzo dobry wiersz, porusza trudny ale aktualny temat. nie bójmy się pisać jak jest naprawdę bo ukrywając fakty stoimy po stronie tych, którzy je przeinaczają wyłącznie na własny użytek.
    • Wróciłem. Nie jak człowiek jak język ognia wracający do żrenicy popiołu. Nie do miejsca, do ciebie, do skóry, która mówi moim dłoniom, jak rzeźbić ciszę w temperaturze krwi. Byłem tam, gdzie tlen ma smak piasku, gdzie wiatr uczy języka rozpadu, a noc trzyma za gardło i nie puszcza. W górach, gdzie człowiek oddycha szczelinami płuc, a gwiazdy są jak porzucone oczy co widzą wszystko, nie pokazując nic. Ale wróciłem. Na kolanach snu, do ciebie, do wnętrza twojego zapachu, który przesiąkł mi w paznokcie i nie chce odejść nawet w ogniu. Twoje spojrzenie rozkłada mnie na części, na mięsień po tęsknocie, na kość po dotyku. To nie wzrok, to skalpel, którym rozcinaz przestrzeń miedzy naszymi ciałami. Nie chodzę już unoszę się, bo grawitacja twojej obecności to język bez słów. Każdy mój krok to ułamek ciebie naciągnięty na stawy. Nawet milcenie między nami jest wilgotne jakby ktoś wyjął głos z gardła i zanurzył go w tobie. Oddycham tobą. Nie jak powietrzem jak modlitwą kradzioną podczas wstrząsa. Każdy twój oddech to żyła, którą moje ciało próbuje odnaleźć językiem. Gdy mówię, słowa mają twoją temperaturę. Gdy milczę, to tylko dlatego, że chcę, by cisza stała się kolejnym narządem między nami. Nie potrzebuję twoich słów potrzebuję twoich nerwów. Chcę mówić przez twoje pory, chcę zapamiętać cię od wewnątrz, tak jak lustro pamięta twarz nawet po stłuczeniu. Kocham cię jak rana kocha palec, który w nią wchodzi, żeby sprawdzić, czy boli. Nie z czułości z konieczności trwania. Nie proś mnie, żebym się zatrzymał. Zrobiłem z twojej obecności dom, z twojej skóry  instrument. na którym nie da się zagrać bez krzyku. Nie musisz mnie kochać. Wystarczy, że przy mnie oddychasz ciepłem po burzy. A ja będę kochał cię tak długo, jak długo świat nie nauczy się mojego imienia bez twojego oddechu.  
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...