Przecież codziennie wracam tą samą drogą

[Vanaheim]

nie idąc przekrzywionym od słońca chodnikiem
nie znajdziemy pytań
na dręczące odpowiedzi

nocą krawędzie opite czernią
i podniebne żarówki
rozsypane na wyblakłych gałęziach

ty
rozdzierająco
a przecież nawet płatki śniegu
błądzą wokół własnych orbit

[M._Krzywak]

Coś się klaruje interesującego. 1 pierwsza strofa jest ładnie zmetaforyzowana - chyba odnosi się do dnia jako poznania, widzenia... Te żarówki w 2 strofie uzupełniają ten obraz i dodają nowych znaczeń. Dobre.
Natomiast 3 strofa - ten śnieg. Ale powód jest taki : teraz zima w co 3 wierszu o śniegu, że się topi, a on całuje, ale się topi itd :)
W porządku. Ja na tak.
Pozdrawiam.

[Nechbet]

piękne subtelne metafory i cudowny klimat wiersza, ja chę tu zostać:) gratuluję:)

pozdrawiam cieplutko:)