Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

wspomnienia
jak cień chybotliwe
drżączki nieporadnej
bliskości smug ciepła
przeplatanych kropelkami potu
podążania za pożądaniem
zaistnienia inaczej

może czas wypuścić je
na wolność gołębiami

wylecą rozsnuwając niebo
aż chmur ubędzie ze strachu
trafiając zmyślnie w czuły punkt
gdzie budzi się
wymyślone
jutro

Opublikowano

wspomnienia
jak cień chybotliwe
drżączki nieporadnej-----ta drżączka jest rzeczywiści ejakaś nieporadna i czy potrzebna?
bliskości smug ciepła
przeplatanych kropelkami potu
podążania za pożądaniem--------nie wiem czy trafne to powtórzenie? spływające za...???
zaistnienia inaczej---------------- ma nastąpic jakieś odrycie, demaskacja peel'a ???

może czas wypuścić je
na wolność gołębiami

wylecą rozsnuwając niebo
aż chmur ubędzie ze strachu
trafiając zmyślnie w czuły punkt
gdzie budzi się
wymyślone

Klimaty poruszane tak, ale cos mnie drażni w formie, wpadnę jeszcze póxniej... Pozdrawiam.

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Dzięki Eugen! Śpieszę z wyjaśnienienami dlaczego właśnie tak. Drżączka- stan drżenia wiadomo dlaczego i słówko mi się podoba choć określenie medyczne, Podążanie za pożądaniem - zabawa słowem, zaistnienia inaczej bo podwójnie nie pojedyńczo :-)
Pozdrówka!
Asia
Opublikowano

od gołębi jest świetnie ,początek jak zauważył Eugen Du jest trochę ciężkostrawny
ale fajnie się ciebie czyta, włąsnie przez te rzadko spotykane "drżączki"

p.s mam nadzieję że meil doszedł

nisko się kłaniam i pozdrawiam

Opublikowano

[quote] zaistnienia inaczej bo podwójnie nie pojedyńczo :-)
Pozdrówka!
Asia


zaistnieć "inaczej" w dzisiejszej dobie kojarzy mi się jednoznacznie "obocznie"- w związku jednopłciowym???! Nie wiem czy peel o tym marzy? Jeżeli tak, to sorry...Pozdrawiam.
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


zaistnieć "inaczej" w dzisiejszej dobie kojarzy mi się jednoznacznie "obocznie"- w związku jednopłciowym???! Nie wiem czy peel o tym marzy? Jeżeli tak, to sorry...Pozdrawiam.

Ależ w żadnym wypadku peel o tym nie marzy... Jak by Ci to napisać? Ja uciekam od skojarzeń typowych. Choć tu samo się nasuwa bo napisałam prościutko jak drucik :-)
"Zaistnienia inaczej" - Pewnie Eugenie kojarzysz ten stan kiedy dwoje ludzi (płci przeciwnej w tym wypadku) ulega swoistemu zjednoczeniu, wtedy to mają wrażenie, że są całością a w momencie późniejszego oderwania mają poczucie jakiegoś braku....
Pozdrawiam ciepło!
Asia
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Dzięki bardzo to dla mnie zbyt wielkie słowo - talent, ja na razie raczkuję i masz rację dużo jeszcze pracy przede mną. Cieszę się jeśli ktoś zauważy te moje wierszydełka nawet nie nazywam ich jeszcze poezją, nie dorosły do tego. :-)
Pozdrawiam z podziękowaniem za tak pozytywny komentarz.
Asia

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Simon Tracy Chciałabym zrozumieć tych „drugich” — zmęczonych, zepchniętych, zbyt wrażliwych, by grać w brutalną grę codzienności. Świat często nie ma miejsca dla dusz, które czują więcej, niż wypada. Wybierają tę stronę tęczy — bo tam przestaje boleć, choć tylko na chwilę. Bo świat potrafi być tak zimny, że jedynym ciepłem staje się iluzja.  
    • @Berenika97 ... bo fajny tata to radość wielka  kłopotów w domu ilość wszelka  żarówkę zmienić w domu potrafi  taki się super TATA trafił  ... Pozdrawiam serdecznie  Miłego dnia 
    • @Wiesław J.K.   Twój wiersz to niezwykle wzruszająca i ważna refleksja nad przemijaniem.   z niezwykłą wrażliwością oddałeś trwałość bólu po stracie, który mimo upływu lat wciąż kołacze w sercu.   końcowe wersy dają nam nadzieję i pocieszenie.   brawo Wiesławie !!!    
    • @Tectosmith Twój wiersz pachnie pożegnaniem i odrodzeniem zarazem — jakby śmierć była tu nie końcem, a przejściem w coś subtelniejszego. W tym „cieple dnia jutrzejszego” czuć wiarę, że nawet po bólu istnieje jeszcze blask — delikatny, ludzki, niepewny. Piękne jest to zestawienie: „w dłoniach nasz grób” — bo to nie tylko obraz końca, lecz też wspólnoty, trwania razem aż po kres. To język miłości, która nie zna granicy między życiem a przemianą. Piękny!
    • @Berenika97 Ci drudzy zostali zepchnięci przez tych pierwszych na margines lub sami dobrowolnie odsunęli się w cień. Czasami lepiej jest ginąć w kolorowych snach i być po drugiej stronie tęczy. Niż powoli zdychać jak bezdomne psy i być tylko tłem i problemem dla realnego świata. 
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...