Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Pandemonium

Marta Pastwa
 Udostępnij

Rekomendowane odpowiedzi

Marta Pastwa

Marta Pastwa

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano

tak krótko tak szybko
to wszystko trwało
za prędko za bardzo
lecz ciągle za mało

za wiele? za mocno?
za słabo za lekko
tak wolno za wolno
zbyt krótko i miękko

wciąż czuję niedosyt
i ciągle brak czegoś
bo wszystko jest nie tak
gdzie ziemia gdzie niebo
którędy do ciebie
a do nas którędy
i gdzie ja już jestem
wciąż blizej obłędu

gdzie jesteś gdzie jesteś
ten świat tak wiruje
czy już cię strciłam
ja nic nie rozumiem

wybacz mi proszę
lecz gdzieś cię zgubiłam
zawiodłam przegrałam
nie wystarczyłam

tak szybko tak dużo
myśli mam w głowie
i biegną tak prędko
nie mogę nie mogę

psychoza szalenstwo
wariacje zawrotność
tęsknota obłędem
a karą samotność

już wracasz czy wrócisz
za późno za wcześnie
i gdzie mam cię szukać
na jawie czy we śnie

tak krótko tak szybko
to wszystko trwało
za prędko za bardzo
lecz ciągle za mało!

M._Krzywak

M._Krzywak

Opublikowano
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Do żródeł sięgac - greka się kłania "pan" połączony z "daemon".
Aczkolwiek i tak mqalutko nawet odnosząc to do tej anarchi itp. Radziłbym krócej, a z większą ekspresją, bo wbijając taki tytuł miałem nadzieje na inną tematyke. W sumie jest tutaj relacja podmiot lir - on, ktorego nie ma i świat stał się chaosem.
Pozdrawiam.
Eugen De

Eugen De

Opublikowano
Opublikowano

Czytając miałem wrażenie jakbym czytał,jeśli idzie o rytm, "Lokomotywę", bo w gruncie rzeczy jest to wiersz o pędzie, o notorycznej gonitwie i przy okazji może o chaosie, ale pandemonicznego obrazu tutaj nie widzę... Zrezygnowałbym też ze zwrotek, podać tekst "a la long". Pozdrawiam

anna iska

anna iska

Opublikowano
Opublikowano

no a ja powiem tak czyta się z każdą zwrotką szybciej i temu chyba nikt nie zaprzeczy czy jest to utwór poprawny czy nie -nie mnie o tym rozstrzygać ale wypowiem się pod publikę jeśli stwierdzę że mnie się źle czytało przeciwnie fajnie było

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
 Udostępnij
Tematy


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Naram-sin
      Smutek wojny

      Przez Naram-sin · Opublikowano

      Wyjdę po raz kolejny na potwora bez uczuć wyższych, ale wiersz mnie nie przekonał. Ta scenka w założeniu ma poruszyć (bo wojna, rozstanie, tęsknota), ale nie została osadzona w żadnych realiach, nie ma w niej życia, pozostają jedynie teatralne gesty i słowa. A na to, aby osoba mówiąca w wierszu nabrała charakteru ponadczasowego, uniwersalnego, aby przemawiała głosem wszystkich kobiet żegnających tych, którzy ruszają na wojnę, tekst jest zbyt uproszczony, powierzchowny, naiwny.
    • Naram-sin
      Wycieczka

      Przez Naram-sin · Opublikowano

      Powtórzę za innymi - bardzo dobry wiersz. Rozumiem doskonale potrzebę przeżycia dotkliwej konfrontacji w samotności. Nikt nie powie nic mądrego o doświadczeniu tej kobiety. Pewne rodzaje bólu nie zniosą przy sobie towarzystwa. Poza tym pomyślałem też o tym, że może ona nie chce obciążać innych swoją przeszłością, stawiać wobec konieczności współuczestnictwa? A może oni o niczym nie wiedzą, a Birgit czuje się nieczysta, zbrukana, boi się odrzucenia?
    • Naram-sin
      Powraca znów

      Przez Naram-sin · Opublikowano

      @Kiko4Psychiatra ma właśnie pomóc osobom, które zamierzają zrobić sobie krzywdę. I często mu się udaje. Czy uważasz, że ten wiersz komuś pomoże? Bo ja sądzę, że raczej pogłębi jego depresyjny stan.   Ściągałeś kiedyś samobójcę z okna, aby uniknąć tragedii?   Jeżeli utwór jest tylko kreacją poetycką - uważam, że to on jest właśnie toksyczny, dołujący i w jakiś sposób nierzetelny. A jeśli to nie zostało wymyślone, jeżeli jest to ekspresja tego, co w Tobie siedzi - zastanów się, czy nie potrzebujesz profesjonalnej pomocy.  

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

        Mój także. Jeśli ten człowiek przekroczył rzeczywiście granicę między osobą piszącą a mówiącą w wierszu, trzeba zdecydowanie wskazać jedyną konkretną i skuteczną drogę do wyjścia z tego stanu.
    • Marek.zak1
      Seks w wodzie. 8. W deszczu.

      Przez Marek.zak1 · Opublikowano

      @Starzec To nie dokładnie tam, ale blisko. Kiedyś wrzuciłem. Pozdrawiam.   Pewien czarnoskóry z Afryki uprawiał wieczorem seks dziki, z turystkami, na plaży, o którym każda marzy. Lwy ukróciły te wybryki.
    • Andrzej P. Zajączkowski
      Sara Teasdale - Żar ogniska (Embers)

      Przez Andrzej P. Zajączkowski · Opublikowano

      Rzekłam, - Młodość ma minęła Jakby ognisko stłumiła ulewa, Nie pobawi się już z wiatrem Nie zakołysze i nie zaśpiewa. -   Rzekłam, - To nie wielki smutek Młodość zgasił we mnie, To tylko małe smutki Bijąc nieustannie. -   Myślałam, że minęła ma młodość, Lecz wróciłeś -- Jak płomień podsycony wiatrem Podskoczyła i odzyskała siłę;   Zrzuciła popielny płaszcz, Nową suknię przywdziała. Jak panna młoda raz jeszcze Tobie się oddała.   I Sara: I said, "My youth is gone Like a fire beaten out by the rain, That will never sway and sing Or play with the wind again."   I said, "It is no great sorrow That quenched my youth in me, But only little sorrows Beating ceaselessly."   I thought my youth was gone, But you returned -- Like a flame at the call of the wind It leaped and burned;   Threw off its ashen cloak, And gowned anew Gave itself like a bride Once more to you.

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...