Człowiek

[Krzysztof]

„Powiedz,jakim jesteś, człowieku,
Na początku XXI wieku”

Patrzę... Widzę... Nie rozumiem...Kim? Pytam!
Kim jest człowiek!? Człowiek - to ten chyba,
Który bez przyczyny błogosławi i klnie,
Który nie wiedząc opowiada, że wie,
Który myśląc o sobie innym dobrze zrobi,
Którego duszę pokrywa lub maska zdobi,
Który nie będąc pewnym się wstydzi,
Który nawet ze swych przyjaciół szydzi,
Któremu dziś jest dobrze, jutro źle,
Który wystarczająco mając jeszcze chce,
Który nie myśli o ziemi losach dalszych,
Który nie słucha porad osób starszych,
Który popadając w biedy zawsze szuka winnych,
Który bojąc się sam straszy innych,
Który w mroku alkoholu widzi jasny zakątek,
Który w śmierci lepszego życia widzi początek...
Moje serce bije z rozpaczy jak stary dzwon,
Bo, im więcej widzę,tym bardziej myślę, że takim jest on...

[Sceptic]

Oj... nie... spróbuj zrezygnować z rymów, pozmieniać szyk, odejść od patosu - to może się jeszcze coś z tego uda. Bo w obecnym stadium jest źle.

BTW: a ten cytat to skąd? Miłosz? Szymborska? nie pamiętam, a wypadałoby zaznaczyć... W każdym razie cały wiersz dosyć podobny do czegoś, co już było, tak mi się wydaje.

[Krzysztof]

Mój cytat! :)