Znowu zasłaniam sobą lustro

[sylwek zieliński]

Ktoś inny dał mi bilet
Jedź mówi słyszy
Gesty umowy i głosy
Opuszczonych kątów cudzych
Mieszkań niezwiedzonych
Nawiedzonych i zwierciadeł

- dobrze wygłodzonych

Ręką fachowca co moje
Rany gdzieś zgubił utulił
Moje dłonie i prosił o mnie
Więcej i więcej
W moje ręce
Co już zgniłe z czekania

- powtórnego zbadania

Zakochana z żebrania
Utopią ruchów głów i pustych czaszek
Ale dla kogo zasłaniam je i
Się dziwię Przecież ja sama
Cudze ręce do kartonowych modlitw
Składam i do bardziej jeszcze cudzych mieszkań
Sama sobą
Się zapraszam

Sama- niezapowiedziana

Bo to właśnie ja
Nie do końca przekonana
Znowu czyjeś lustro
Sobą zasłaniam

Dlaczego teraz takie piękne
Przecież i tak kiedyś pęknie...

[Jacek Mucha]

Wyrzuciłbym przedostatni wers.
Ogólnie, jestem bardzo zadowolony z przeczytania wiersza.
Bardzo lubię takie pisanie, poparte jeszcze pewną dawką przemyśleń.
Jestem na tak.
Pozdrawiam. JM.

[M._Krzywak]

Rzeczywiście, dośc ciekawy utwór. I technicznie ( są i rymy wewnętrzne) i nieszablonowa treśc.
To dobrze wróży...
Pozdrawiam.

[sylwek zieliński]

Bardzo dziękuję za komentarze.

Pozdrawiam, S.Z.