Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

ze świerkiem tutaj jak z atomem – byle
ostrożnie nawet kiedy zerkasz tylko
ostrzona gałąź mogłaby na pile
zrobić majątek jesienną przycinką
lecz jak z nas każdy wie, gdy przyjdzie zima
sama siekierą z lasu się wyrzyna

i w stelaż wbija pień głupi jak bombki
co błyskiem na niej pomiędzy łańcuchy
zachodzą w lampki i takie początki
by z igły opaść i badylem suchym
trafić po świętach na śmieci skąd dzieci
z czasem wyciągną świerkowy szkielecik

i w atomowej wojnie prosto z bajki
kikutem strojnym w szmaty przeszłych epok
niosą nad wodę obliczem marzanny
i wściekłą kukłę podkładają ściekom
w bieg choin rzędy uniżają piony
patrzcie – toż wszędzie świerkowe atomy

-----------------------------------------------
od autora:
kolada - dawne wspólne śpiewanie, na nowy rok,
typowe dla słowian, z nich to wyrodziła się
po pewnym czasie kolęda
-----------------------------------------------

Opublikowano

Twoje wierszowanie w każdym temacie mnie urzeka. Charakterystyczne "messalinowe" rymowanie bardziej podoba mi się od tej modnej tutaj bieli. Wg mojego subiektywnego, laickiego odczucia jest to często proza rozstrzelona enterami zamieniona w wiersz(?). Pozdrawiam gorąco

Opublikowano

Beenie M - dziękuję za miły koment
Marco - wybacz, że dziś tak krótko - ale mój wiersz poddałeś takiej krytyce, że hej - nie marnuję czasu, tego jestem pewien, postawiłem sprawę danej kolady ze współczesnymi problemami, napisz sam coś takiego, zobaczymy, co jest poezją a co nie-poezją

z ukłonikiem i pozdrówką MN

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...