Kochanowski wielkim poetą był...

[Gość]

„Proszę, niech ze mną raz me rymy nie giną
Ale kiedy umrę ony niechaj słyną !”

Sobie śpiewam a Muzom
Sobie śpiewam a mózgom
Sobie śpiewam-słowem rózgą

Bo kto jest na ziemi
Kto jest na ziemi
Jest na ziemi

Co by serce ucieszyć chciał pieśniami memi !
Co by ucho pogłaskać chciał kroplami temi
Co oko ukradkiem zwrócił w stronę...

ach tonę...omnis moriar

Tak, w tragicznej masce obłędu
z zastruganym wzrokiem-Meduzy
tym brzydkim portretem trumiennym
na ścianie, prawił mantry z tablicy.

Zaszyty arabeską białej kredy
która rozpięła nić na słupkogłowami
ciosającymi kamień poety-po kolei
na figurkę z piasku i wody
co rozsypie się pod gradem kroków
stu kuli wystrzelonych z karabinu
-w serce gdy zabrzmi dzwonek.

Uciekli, szybcy i wściekli wyciekli
On został sam jak sopel lodu łez
Wbity w pod-reczniki, nocniki.

Sobie śpiewam a Muzom
Sobie śpiewam a mózgom
Sobie śpiewam-słowem rózgą !

Trzyma ciężkie pióra dłuto
przepisując wiersze swe po kropkach
dla potomnych, dla sławy !

W końcu upuszczamy bramy
żelaznego ogrodu-tępego oręża
ten Czarnylas o którym tak kosz-
marzył był spocząć pod lipą, naprawdę.


[...]

Zachmielamy się wspólnie pubu
piwem złocistym-plastrem sławy
zaklejamy połamane gałęzie za oknem
żywicą snu skłębioną w powietrzu.

Przypalam papierosa szkicując
jego twarz tak okrutnie okrojoną
poprawiam poliki głaszcząc włosem
rozpuszczonym w ścianie wiatru okruchem.

Kelner podaje pieśni rachunek-muzyka
zaczyna recytować płynne wersy
szamponu niebieskiego Merkurego komety
tańczącej na blacie szklanego bufetu.

Wychodzę rozedrgana struna-fresk
na fioletowej nieba kałuży
on puszcza wiersze złożone w łódeczki
dla fraszki ?- dla sławy ?

19 Grudnia 2005

[kalina kowalska]

doczytałam,
nie mam śmiałości komentować

[Piotr Sanocki]

Przeniesiono.

[jasiu zły]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

I znów to samo, niesmaczne się to robi.