Pokoj dusz

[mariusz polanski]

1 pokoj-przyjazn
2pokoj-milosc
sciany-wnetrze
szafki-oczy
polki-lzy
krzesla-poznawanie nowych ludzi




Wiem bo bylem tam-jej dom jest piekny w srodku jest pelno kwiatow
Lecz te obok scian juz troche zwiedly ,a jeszcze ktos wola ratuj
Sciany te mają dusze,lecz nie umieją prosic
A gdyby powiedzialy tak:podlejcie kwiaty!! liscie zaczely by sie unosic
Do srodka czasem swiatlo wpada i chroni te najpiekniejsze
Rozswietla takze te zolte sciany zeby stawaly sie bielsze
Są dwa pokoje czyste zadbane no prawie bez slow krytyki
Ale za bardzo w nich smutek zagoscil moze brakuje muzyki
Grajek po kątach sie chowa juz przestal grac,ptaki przestaly spiewac
Moze nalezy sie przestac bac!! i zerwac ten owoc z drzewa
W pierwszym pokoju są otwarte dzwi,przyjazne dla gosci
Lecz szafy ktore nie chodzą spac rozpalone sa zawsze do czerwonosci
W srodku w polkach jest morze lez ze smutku rozpaczy i zalu
Moze gdyby je otwierano tez ,miloscią wypelnialy by sie pomalu
Są krzesla ktore tanczyc chcą ,ale mają swą wlasną melodie
Nie Ma im kto za bardzo grac, moze chcą byc az takie wygodne
Drugi pokoj jest zawsze zamkniety,panuje w nim pustka i chaos
Byli smialkowie,lecz nie bylo odglosu .wiatr zawiewal chlodem w tych osob i nikomu sie nie udawalo
Chce znalezc ten prawdziwy klucz,chce przejsc przez bramy tej duszy
Gdy wszyscy pojdą juz sobie spac,ja bede chcial ten kamyczek rozkruszyc
Wiatr zacznie szalec,dzewa grac,slonce odbijac swym blaskiem
miliony gwiazd wejdzie przez okna,a ja bede mial jedną gwiazdke...

[M._Krzywak]

Nie wiem jaka była intencja autora, ale i czyta się ciężko, i brakuje polskiego języka, są niby rymy, (bo nie zawsze są konsekwentnie wstawiane), raczej ten wiersz nadaje się do poprawy... Cały.
Pozdrawiam.

[Włodzimierz Nabkowski]

zamiast wykrzykników, kropek i cyferek, proponuję polskie litery i elementy poezji.

brrrrr

[mariusz polanski]

O rany,dobra juz dobra.Jestem dyletantem jesli chodzi o poezje.Od dawna pisze sobie teksty.Chcialbym zeby m i ktos ocenil forme tych podmiocin,bo nie wiem czy ja go napisalem tak zeby go nikt nie zrozumial:)


Jest to historia o kobiecie w ktorej sie szalenczo zakochalem.Mozna by powiedziec ze najpierw byla przyjazn,a diopiero pozniej chcialem czegos wiecej...



Opisalem jej wnetrze,ktore mnie zafascynowalo i uzylem roznych metafor

[Ona_Kot]

najbardziej mnie rozśmieszyła odgórna interpretacja autora
- później też dzielnie próbowałam czytać - ale nie da rady
teskt się tnie, zacina i maltretuje czytelnika

pozdrawiam

ps. pierwsza rada: jeśli nikt nawet nie próbował zrozumieć tekstu - to jest to najcenniejsza wskazówka.

[mariusz polanski]

Szkoda ze nikt nie ma takiej umiejetnosci,zeby odnalezc w utworze ile wlozyl w to serca i zaangarzowania i jak bardzo wyraza w nim swoje uczucie...A z gory zaklada ze jest do niczego i pieprzy ze tekst jest banalny

[Ona_Kot]

niech Pan spróbuje sobie wyobrazić, że ktoś MUSI przeczytać takie teksty, jak ten pański
i włożyć w to tyle serca, że już brakuje tego serca do włożenia w komentarz
i zalecam trochę pokory wobec czytających
radzę więcej czytać i uczyć się, wszak nie pisze Pan tylko dla siebie (mniemam po wklejaniu na forum)?

pozdrawiam

ps. im więcej uczuć się włoży w wiersz, tym więcej czasu musi upłynąć zanim nabierze się do niego dystansu - przynajmniej na początku "poetyckiej przygody" i jeszcze jedno: większość gniotów powstaje właśnie pod wpływem "wielkich, wzniosłych" uczuć. Sama wspaniałość uczucia - nie zapewnia wspaniałości tekstowi, prosze to zapamiętać.

[mariusz polanski]

Nie oczekuje zeby sie podobal,chcialem zeby go ktos zrozumial.Ale najwidoczniej sie nie da.

pozdro,