Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Twoje milczenie więcej mi mówi
Niż słowa z myśli naprędce tkane
Już nie będziemy świata malować
Kolorowymi z tęczy farbami

Zanim dźwięk jakiś przerwie tę ciszę
Barwną paletę schowam w szufladzie
I chociaż może to zbyt naiwne
Na podorędziu zieleń zostawię

Opublikowano

Uf, a już myślałam, że ciąg dalszy "opr". To prawda, nie jestem zbyt oryginalna i nie znajdziecie u mnie wydumanych metafor, ale cieszę się, że mimo wszystko jest ktoś, komu się cokolwiek w moim pisaniu podoba. Eugen De, Agnieszko, Yasioo - pocieszyliście mnie nieco, za co dziękuję i pozdrawiam ciepło.

  • 2 miesiące temu...
Opublikowano

Tak w pierwszej chwili, po pierwszym czytaniu, nie przyszło mi do głowy, czumu zieleń zostawisz, ale zaraz zrozumiałem, że chodzi tu o nadzieję, o nowy początek, o świeżą myśl budzącą się do życia, jak pączek na wiosnę, gdy tryska sokami na widok słońca, światła, ciepła, miłości...
(...kończę tak myśl z 14 marca)

Pisz, Beenie, pisz bo trudno znaleźć tutaj mądrą - prostą formę. Wszyscy wciąż się uczymy...
Nie chcę być zmuszany do siedzenia i dumania nad tym, co kto napisał, trzymając słownik wyrazów obcych w ręku i męczyć się nad zagmatwanymi zwrotami. Chcę przeczytać raz, także drugi, a może trzeci... i już wiem, o co chodzi, a przy okazji, nieświadomie nauczyć się nawet na pamięć najprzyjemniejszych strof.
A gdy ciebie czytam, do niczego nie jestem zmuszany, a więc się nie męczę...

Bardzo miło cię pozdrawiam Piast

  • 5 miesięcy temu...
Opublikowano

Serdecznie witam spóźnionego gościa. Miło mi, że ktoś jeszcze zagląda do moich starych wierszyków, a do tego zostawia takie miłe ślady.
Marto, pozdrawiam ciepło

Ps.
Dobrodusznemu Piastowi dziękowałam już przy innej okazji.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Dziękuję czytającym, którzy zaznaczyli swoją obecność: @JWF, @Łukasz Jasiński, @Jacek_Suchowicz, @Roma, @Berenika97, @Alicja_Wysocka, @Waldemar_Talar_Talar. Życzę udanego weekendu i pozdrawiam.
    • @Jacek_Suchowicz nie daję kolców  abyś się ranił ale po to,  byś wiedział,  że mam się czym bronić nie chcę budować  czegoś z pozorów zbuduję od nowa  tak  ale z tego  co sama wybiorę   Bardzo dziękuję!    @[email protected]@FaLcorN@RelsomBardzo dziękuję za serduszka!
    • Łzy zostaną  Miłość odejdzie    I zostanie tylko  Serce rozdarte na pół    A potem wstanie  Nowy dzień    I wiara uleczy  Ból i pustkę    I jeszcze parę  Innych rzeczy...
    • @MigrenaBardzo dziękuję! Myślę, że "po swojemu" będę lepsza jako człowiek. Dobroć jest pięknem:) @Nata_KrukBardzo dziękuję!  Masz rację "kolce" to słowo z wieloma możliwościami. :) @Alicja_WysockaBardzo dziękuję! Ja rzadko pokazuję swoje pazurki, może za rzadko? Czas to zmienić?

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      @RomaBardzo dziękuję! Masz rację, chciałam, aby był trochę feministyczny, aby kobieta miała odwagę się bronić. :) @MigrenaBardzo dziękuję! Poprawiłeś mi humor! @Waldemar_Talar_TalarTak czasami bywa, że kobieta nie chce męskiego "błogosławieństwa", bo w sobie "kolce nieposłuszeństwa". Bardzo dziękuję! 
    • Kocham przy Tobie milczeć, tulić się do Ciebie, jakbym nie miał matki Nienawidzę ciebie słyszeć, dotykać cię to kara za odwrócony krzyż Kocham Cię tak mocno, że wsiadłbym z Charonem do łódki, aby przebyć cały Styks, lecz nie odwrócę się   Nienawidzę braku gracji, twej krwi i wersów pełnych łoju do mnie Kocham Twoje rady, głos Twój prowadzi mnie do wyjścia z wykrotu Nienawidzę cię za dyby, które gruchocząc mi kolana, podłączyły thymatron na apetyt życia, opluwając mnie w lochu   Kocham Cię tak, że nieważne jest, czy pachniesz zmierzchem, trawą po ulewie, smogiem czy obłokami z szarego mleka Nienawidzę cię, bo gdy spałem obok ciebie, ukradłaś mą lirę i biografię Orfeusza Kocham Cię tak mocno, jakby wszechświat zmniejszył się do naszych objęć, a czas zdziwił się, że zegar nie tyka, wszyscy byli w pracy, a myśmy wybrali wagary od życia   Zła siostra Miłości w końcu się poddała Biegniemy tą plażą, już się nie chowając Igła magnetyczna odszukała zorzę i dziewiczą dróżkę, życie Nam zwracając, lecz…   czy to wszystko nie było tylko w listach naszych, mirażach o kąpieli w Gangesie młodości i czy zaraz spoceni nie otworzymy spojówek, budząc się przy złej siostrze Miłości?
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...