Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Siedliśmy razem przy tym wielkim stole,
wniebogłosy chwaląc me wielkie podbije.
Rycerze chwalebni, siejący strach na polu chwały,
nieznający strachu ni trwogi, przysiedli się do nas
słuchając mej Życiowej Drogi.
Pogan tępiąc i wiary w Jednego Boga ich ucząc
tępiłem ich mieczem we krwi topiąc wojska swe niezliczone.
Niewierni, w rozpaczy skąpani pokłonili mi się,
czołem waląc w Ziemię Świętą, która nosić ich już niechciała.
Bóg Jedyny i Prawdziwy, miłości ucząc i przebaczenia,
zapomniał o grzechach śmiertelnych, których dopuścili się poganie,
a wybaczając im, także mnie dał łaskę najświętszą:
Życie i poznanie mej Życiowej Drogi...

Opublikowano

kiedyś brałem udział w inscenizacjach typu odgrywanie przeszłości zamieszchłej,
poezją wielką to to nie jest o ile nią jest w ogóle,
ale dla jakiegoś bractwa rycerskiego skrab może być z ciebie wieki ...

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...