patrzę nie widząc

[jarzebina]

patrzę oczami
które są zamkniete
mówię ustami
ale tylko szeptem

dlaczego tak sie dzieje
czemu mam w tym trwać

mówią do mnie ludzie
widze wokół świat
słucham co mi krzyczy
ludzi jazgot
gwar

za duż hałasu
obrazów też moc
pragnę troche ciszy
wprowadzic i noc

już jestem zmęczona
tym ludzkim
bełkotem
który nic nie wnosi
rzuca tylko błotem

każą mi wciąż patrzeć
na podłóść bez granic
słowem chcą mnie tylko
oszukać,omamić

jak mało prawdy
szlachetnej w człowieku
jak pełno ślepców
w milionie
od wieków

widzą co chcą widzieć
słyszą słów swych kłamstw
prawdą to się staje
choć to znany fałsz

dlatego nic nie widzę
choć oczy otwarte
dlatego nic nie mówię
choć gardło me zdarte
dlatego nic nie słyszę
bo słuchac nie pragnę

jak nie pragnę tego
co tak mało warte

otwieram się sercem
tylko w jedną srtonę
i oczy otweram
spojrzenie zdziwione
i uszom swym własnym
wierzyć też nie mogę

gdy widzę i słyszę

szczerość w ludzkiej mowie

[Panna Cogito]

strasznie nieharmonijny wiersz, niepotrzebne przenosnie-skoro miało być prosto,to dlaczego nie jest?
po za tym po tym tekście nietrudno jest stwierdzić ,że jesteś w wieku dojrzewania i zadajesz te same pytania ,które zadają inne nastolatki (przykład:dlaczego tak sie dzieje
czemu mam w tym trwać
) dodam-te same daremne pytania,jeżeli chcesz je już zadawać w swoich utworach-to zmień ich forme na taką która nie bedzie tandetna

pozdrawiam!