pamięci Emilii W.

[Ewa_Kos]

w źrenicach iskra płonie
twój świat w kostnicy zamknięty
godzina stanęła w miejscu
świece już tylko grzeją

niebo się w zorzę ubrało
drzewa znów szumią nabożnie
jedynie pamięć została
płomyczkiem na twoim grobie

[Tomasz_Biela]

źrenicami lodowiec
twój świat w kostnicy
zamknięty

godzina skostniała
w miejscu
tylko świece rozpływają
zadumy w kałuże

pamięć została
wiekuistym wspomnieniem
na twoim grobie


/
moje drastyczne zmiany
wiem że nie skorzystasz
ale chciałem zostawić po sobie
starania i zaciekawienie tematem

pozdrawiam T

[Ewa_Kos]

Tomku dobrze myślisz ,Twoją wersję zaraz wydrukuję,bo może nie uwierzysz,
ale podoba się.Ten mój wiersz powstał spontanicznie; w tv pokazywali pogrzeb p,Emilii znanej poetki, a miałam okazję Ją poznać no i resztę już wiesz.Pozdrawiam ciepło. EK

[Tomasz_Biela]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

w takim razie poczuwam się do olbrzymiego zaszczytu że coś mojego będzie drukiem na zewnątrz eh

jeszcze raz w niedowierzaniu pozdrawiam
i rozumiem jeszcze bardziej przesłanie i moc wiersza

[Espena_Sway]

podobają mi się obie wersje, zarówno Twoja Ewo; ciepła, nostalgiczna, jak również wersja Bielaczka; konkretna, pesymistyczna

pozdrawiam serdecznie Espena Sway :)

[stanislawa zak]

skusiłm się jednak, miałaś rację pięknie to ujęłaśPa!