Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Wiersz na przełamanie

Amras_Elensar
 Udostępnij

Rekomendowane odpowiedzi

Amras_Elensar

Amras_Elensar

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano

Czasem
to złe
się zdarzyło
między wrześniem a listopadem

A ja wciąż
zgodnie z gradientem stężeń
ludzkich

Tyle we mnie wlewają
jak w roślinę

Ściana pęka
w szwach
od turgoru

I jeszcze
zbyt zielony jestem


Czasem wymiękam
patetycznie

Amras_Elensar

Amras_Elensar

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano

Dziękuję wszystkim za komentarze:)

Areno: zabieraj ile chcesz, ale zpstaw troszkę dla innych;)
Arku: Zostawię tak jak jest, ale dziękuję za sugestię i nieobojętne przejście nad tekstem:)
Anna: Turgor to ciśneinie wywierane przez wodę na ciśnienie ściań komórki (lub błony) komórkowej.

Maciej: nie kłaniaj się nisko, bo coś w kręgosłupie strzeli i będzie nas mniej;)

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
 Udostępnij
Tematy


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Nata_Kruk
      Ciocia Klara

      Przez Nata_Kruk · Opublikowano

      @Alicja_Wysocka... miło, że poczułaś taką właśnie atmosferę... :) @infelia................. :)) nie, nie seans. @JWF.................. fajnie, że zobrazowało się... :)
    • andrew
      Dusza i piekło

      Przez andrew · Opublikowano

      przyglądam się duszy  widzi że zbyt często  zaglądam do piekła    myślę sobie  gdyby JEJ nie było  Boga…   moje drugie JA  czy to…ONA    zawsze czujne ostrzega  zadaje pytania  które…sprawiają kłopot   gdy zbyt daleko od Boga  zasypia a nawet zanika  a ja  ja się gubię w złudzeniach    Jezu  muszę bardziej Tobie ufać będzie mniej zachodów słońca    8.2025 andrew  Piątek, dzień wspomnienia  męki I śmierci Jezusa   
    • Leona
      Powrót

      Przez Leona · Opublikowano

      @Bartłomiej Borutaprzyjemnie  się go czyta
    • Leona
      Anion

      Przez Leona · Opublikowano

      Tak dawno nie myślałaś - życie dalej leciało. Tak dawno nie słyszałaś, tak wiele się zmieniało. Zmieniłaś nastawienie, postanowiłaś zapomnieć. Nie ma w twym życiu Boga, coś przewróciło się w głowie. *** *** *** *** Wpadłaś w różne nałogi, stale nowe doznania. Sprzedałaś duszę diabłu ; za trochę ćpania. Podpisałaś cyrograf: - tak urodzę twe dziecko. Anion się pojawił; sprowadziłś na świat piekło.
    • Bartłomiej Boruta
      Powrót

      Przez Bartłomiej Boruta · Opublikowano

      Znowu tu jestem,   choć strumień płynie wartko.   Stoję nieruchomo,   pozwalam mu odrywać kawałki siebie:   niepotrzebne tkanki,   okruchy pomyłek,   słowa, które straciły ciężar,   zrogowaciałe płaty tęsknoty.   Tęsknota już nie boli.   Rozlała się i zastygła   w marmurową mozaikę,   odbija głuche echo kroków.   Pamiętam martwą choinkę z dzieciństwa —   jej igły ułożyły się na podłodze   w prostą wróżbę przemijania.   Tańcząca wróżka Miriam   nie potrafiła jej złamać. Mówiła o wielkim bałwanie,   któremu w żalu oddałem   moje małe serce.   Chyba wtedy zamarzłem   na zawsze —   w niezgodzie   na fałszywe słońca.   W szafie powiesiłem kożuch.   Wiem, że tam, gdzie pójdę, będzie zimno.   Odwrócę się plecami   do zielonej łąki.   Zostanę   w lodowym spokoju   i ciszy.   Jest jeszcze Ona.   Mówi do mnie.   Oddycha miarowo w mój niepokój.   Jej dłonie rozchylają moje pięści   na bukiety wysuszonych kwiatów. Dziś mam czterdzieści siedem lat.   Słońce znowu jest w Pannie

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...