dwa metry pod człowieczeństwem

[Meg Sant]

nie ma planów
przyszłość rysuje się perspektywą
wypalenia paczki najtańszych fajek
sedno jutra tkwi w spożyciu
puszkowego piwa w dzielnicy willowej
chleba nikt już nie zbiera – grzeszy po śmietnikach

w branży działam od zimy stulecia
straciłem adres i po jednym palcu u nóg
wiary starczyło do wielkiej nocy gdy
sezon na ryż i darmowy bilon pod kościołem
tak pięknie było jej w bieli i w oczach po matce
dotknęły mnie zimną pogardą
ktoś rzucił pod stopy dwa złote

nie ma mnie
w nędznym płaszczu jęczy cielesność

sen to tylko element przetrwania
w ciasne kanały nie zagląda błogi
w krótkich migawkach mit o pachnącej pościeli
i kilka złotych myśli z dworcowego kibla
kto ci powiedział że cokolwiek będzie na zawsze

podobno od zwierząt różni nas umiejętność kochania

[Tali Maciej]

niesamowity tekst, zmusił mnie do refleksji, a to rżadko się zdarza
za zbudowanie klimatu duży plus
za formę przekazu jeszcze większy

nisko sie kłaniam i pozdrawiam

[Meg Sant]

Tali Maciej - dziękuję za Twoją opinię.

Serdeczności - Meg

[Jacek Mucha]

Przygnębił mnie. Bardzo! Nie lubię tego! :)
Bardzo lubię tez taką stylistyke.
Pozdrawiam.

[Meg Sant]

Jacek Mucha - no cóż, życie często bywa przygnębiające. Dziekuję za odwiedziny.


Pozdrawiam - Meg

[Tomasz_Biela]

zaciekawił i dobrze się czytało
przerzutnie interesujące i na miejscu
w swoich znaczeniach
miejscami jak moje

pozdrawiam T

[Meg Sant]

Tomasz Biela - Miło, że tekst wywarł pozytywne wrażenie. Dzięki za czas.

Pozdrawiam - Meg