Konwersacje w tramwaju ...Wtorek

[Tali Maciej]

podjechała niebieska strzała
przed czasem
nie dają c w s pokoju do palić
papier oska
trzy łapczywe chmurki
i hop do środka

-proszę studencki
-jaki! Nie ma takich
krzyczy zza szybki pod bito oki
maszynista
-są gminne i ustawowe
-to może być gminny
-wyliczone
-są przecież wyliczone
-bierz bilet i spływaj
odburknął śliwooki

gburstwo maszynisty
poru szyło nitką wsparcia świadków
przypadkowych pod różnych
wstawili się po mojej str o nie
-ty chamie było słychać z końca tramwaju
jeszcze na tym zarabia a taki cham
zgodnie powtarzali
szarpnęło chuknęło, strzała
impetem pomknęła po drabinie

roz bur muszony
maszynista
chcąc się odegrać
rozchulał wagoniki
wprawiając ogół w jeszcze większe
roz ba wie nie
-ale cham
odbijały się słowa echem od szyb

rozpoczęła się żywa konwersacja
świadkowie peerelowskich dni
zaczęli wspominać czasy „dobrobytu”


do cel o wy
wy siad a ją c sły szałem jesz cze
-żeby w tak ich czas ach!

Nie ma co gadać

[Marian Koń]

czytam twoje wiersze bo są niezłe,
tyle, że cały czas nie rozumiem tego rozczepiania każdego słowa
gdzie jest tylko jakiekolwiek inne, robisz to według mnie nagminnie
sensu w tym nie widzę a oryginalność czy własny styl powinno się osiągać w inny sposób,
moim zdaniem na dłuższą metę jest to męczące i dopóki nie przestaniesz „błaznować”
to o wydaniu czegoś nie ma co myśleć ...

[Tali Maciej]

masz chyba racje, zostatnio brak weny nadrabiamnożyczkami, i to nie wychodzi najlepiej
porównóje wcześniejsze z tymi teraz i rzeczywiście naupychałem tego za dużo, po0staram się nie przesadzać przy kolejnych, choć chcę wypracować własny odmienny styl, może stąd ta przesada
dzięki za słowa wezmę je do siebie

nisko się kłaniam i pozdrawiam