Wiersz na przełamanie

[Amras_Elensar]

Czasem
to złe
się zdarzyło
między wrześniem a listopadem

A ja wciąż
zgodnie z gradientem stężeń
ludzkich

Tyle we mnie wlewają
jak w roślinę

Ściana pęka
na szwach
od turgoru

I jeszcze
zbyt zielony jestem

Czasem wymiękam
patetycznie

[EWA_SOCHA]

Jakoś mi się to wszystko kupy nie trzyma... jakby wolne myśli zapisane na skrawku papieru.

"Ściana pęka
na szwach"
a nie "w szwach"?

Pozdrawiam!

[Arena Solweig]

Witaj !Zastanawia mnie « przełamanie » (po okresie „suszy” ?)- wiem, ze ukrywasz cały sens w tytule. Piękna klamra jest tym „czasem”. Myślę, że można „w szwach” ale skoro użyłeś „na szwach” to jest to celowe i dość plastyczne (widzę jak to się dzieje). Jeszcze męczy mnie czy podmiotem ostatniego wersu jest „ściana”… Wiersz wcale nie jest autodestrukcyjny ;) Pozdrawiam serdecznie Arena

[Adam A]

Mądre myśli, zbyt chaotycznie poukładane. Trzeba jeszcze dopracować, stworzyć ciąg.

Pozdrawiam ciepło