Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

wyjście awaryjne- z cyklu nudne wieczory


Rekomendowane odpowiedzi

każdy to wie że kobiety i mężczyzni
nie znajdą wspólnych korzeni

wiadomo bowiem że robiety są z Fenus
a drężczyzni z Farsa
tacy kaleczni i naczepni
dla nich każdy obiaw jest przybalony
dupa zasłona gdy bez piesa
mają po niej pługie gęby

a tak na kobrą oprawę
to men kompletami nie spływają
padko są rzewni albo nadto- od jucha do jucha
psia krew, czili
ostro przybrawią
jubią cucić mięchem
bul pieści z przycupem

je,dno trzeba im przyznać
zawsze dają wyj,ście awamaryjne
nie zależnie od prostytuacji
no i mają wyrafichnowane pusty

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

W pewnym sensie nudne ( chociaż slowo nudne zupełnie nie pasuje, bo ciężko jest się nudzić) przestaje być nudne czytając takie zabawy słowem. Aż ma się chęć spróbować podobnie (he he), ale to tzreba potrafić. W każdym razie w sam raz na pocieszenie i uśmiech.
Pozdrawiam!!!!!!

( ja może stary się robię, ale te "dupy" zgrzytają w uchu. A jakby znaleźć inny, a celniejszy odpowiednik??? )

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Dzieło Boga   Spójrz jak tu pięknie, spójrz dookoła, Tutaj jezioro, tam stary las, A tam szczęśliwy ptaszek zawoła Tych, którym we śnie cofnął się czas.   Zielone łąki pod nieboskłonem Czarują kwieciem soczystych traw A przeszczęśliwy harmonii tonem Dumnie wśród kwiatów jawi się paw.   Tam myszka z norki pyszczek wychyla Zbudzona trelem słowiczych nut, Tu polny kwiatek pszczółka zapyla Bo miś już czeka na słodki miód.   Krokiem leniwym borsuk przyczłapie Pewnie by smacznie chciał jeszcze spać Ale tam jeleń tak głośno chrapie, Że trudno przy nim spokojnie stać.   Małe zajączki ze snu zbudzone Skaczą szczęśliwe w górę i w bok, Porannym ciepłem słońca niesione Żegnają nocki ponury mrok.   Na horyzoncie w swym majestacie Budzą się szczyty uśpionych gór Jeszcze w zimowej i białej szacie Spóźnione biegiem wiosennych pór.   To dzieło Boga. To Jego dary Dla mnie, dla ciebie, dla wszystkich nas To Jego źródło mocy i wiary Który zatrzymał istnienia czas.   W swej łaskawości Bóg nam darował Nie tylko życie, ale i świat… Pora byś wreszcie Mu podziękował Za cud w tym świecie przeżytych lat!                                                     Ryszard Galant                                                 Mierzyn 09.10.2019      
    • @Kwiatuszek Lekko, potoczyście, a co do treści proponuję nie czekać już, tylko uzbroić się w rzeczy i na słońce i na deszcz i ruszać na podbój jeziorno-leśnej krainy. Pozdrawiam :)
    • @andrew I tak z każdym obrotem kół, czy to słońce, czy deszcz, zbliżacie się do celu. W treści czuć skrzydła niosące jadących. Pozdrawiam :)
    • @Dagmara Gądek Dziękuję Dagmaro za tak obszerny komentarz i Twoje mądre refleksje pod wierszem:)
    • @befana_di_campiI przepiękne krajobrazy, i kawał historii. Jest się tam czym pozachwycać bez wątpienia. Pozdrawiam :)
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...