Wierzbowo - stawne kota w worze.

[Messalin_Nagietka]

na dwoje płaksów trzeba przez Wierzbowo
bieżyć okrężnie, by z wioski wyjechać,
a nóż ci, któreś zachlipie gotową
szuwarów pieśnią, dna wartego echa
i w poprzek drogi staniesz jak kot w worze
i nikt z tubylców nawet nie pomoże,

bo stawy takie, że patrzą w zagrody,
czy kto narzędzia na nich nie szykuje,
zaraz na szyi rzęs wodnych powrozy,
takiemu cisną się przedniejszym bólem,
a gościom tylko patrzeć jak wór na nich,
bo na cóż obcym pleść wierzbowe swary

czar gwizdem pryska, nim się kto obejrzy,
przy końcu wioski, jakbyś miał zapomnieć,
na stawach będąc, gdzie beksami wierzby
przenoszą wiatrem, tak nagle i skromnie,
nim myśl ze słowem wykocą się z wora,
wsłuchaj się jeszcze w ten wierzbowy chorał

i jakiś listek po pieśni znad stawów
zabierz na drogę by uroki jakie
nie odsunęły cię drożnemu prawu
i obyś tylko z nakryciem na bakier
przeszedł wsi setki i miast, aż po morze,
jak kto samopas w ścieżyn ziemskich worze,

ech, kiedyś życie „zaświerzbi” nad śmiercią
i bulgot w szuwar, a gałęzie z kiesy
łez w blasku słońca przerobione scherzo,
zaczną nad duszą stawne interesy
i póki pazur ciała jak kot w worze,
weź się „odwierzbnij”, mój ty Panie Boże.

----------------------------------------------
od autora:
Wierzbowo - wieś na drodze Szulmierz - Wola Wierzbowska

[Fanaberka]

Najbardziej podoba mi się przedostatnia strofa: listek na drogę i czapka na bakier :-)
I ostatni wers.
Kiedyś trochę "badałam" kulturę nadwiślańskiej wierzby. Dla wierzb płaczących nie było tam miejsca, liczyła się użyteczność, a pomysłowość ludzi w tym względzie była zdumiewająca.
Tobie czasem uda się wiersz, a mi fotka :-)
http://www.siec-otwocka.pl/~kalmus/fotki/wierzba.jpg

Pozdrawiam :-)

[Messalin_Nagietka]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

dziękuję za zdjęcie i miły komentarz - ciekawe rzeczy robiłaś - naprawdę nikt wierzbami się nie interesował?
pozdrówko MN