Nie będziesz

[Krzysztof]

Nie będziesz tą chwilą się cieszyć,
Gdzie panują ból i cierpienie,
Donikąd nie będziesz się śpieszyć,
Gdy spełniać się będzie marzenie.

Nie będziesz się szczerze uśmiechać,
Gdzie śmierć włożyła swą białą dłoń,
A będziesz jak bydło uciekać
I prosić Boga: broń Boże, broń!

Nie będziesz nad swym grobem się śmiać,
Gdzie twe ciało martwe spoczywa
I nie zmożesz nieżyjąc nic dać,
Nie zmożesz od innych wygrywać.

Nie będzie już ważne, co miałeś
I ile doznałeś radości,
A to, że za innych cierpiałeś,
Udzielając im swej miłości.

[Piotr Sanocki]

Naiwne.

Wszystko jest tak proste, że sens zrozumie 5-cio letni przedszkolak. Piszesz o śmierci w sposób odkryty i dosłowny. Bezczelnie traktujesz wątek nieznanego jak dziecinne wypracowanie.
Nie! nie, nie i jeszcze raz NIE!

Wiersz jest za prosty. Przekaz na wierzchu.

Pozdrawiam serdecznie

[51fu]

Oczywiste i wtórne rymy tworzą wrażenie infantylnego przesłania. Polecam szukanie innej wierszującej formy wyrazu.

Pozdrawiam. // 51

[Krzysztof]

Uwazam, ze wiersze musza byc proste. A smierc nie jest czyms bardziej zawilym niz prosto smiercia.