nie wierząc

[Wikki Gurami]

nie wierzyłam w kwiaty
przyszła wiosna
i świat zakwitł

nie wierzyłam w ptaki
bociany wróciły
wijąc gniazdo na szczęście

nie wierzyłam w lato
zapachniało zbożem
i świeżo pieczonym chlebem

nie wierzyłam w przyjaźń
najpiękniejsza była obok
masując nogi po ciężkiej drodze

nie wierzyłam w miłość
przyszła razem z zimą
rozgrzewając zmysły

nie wierzyłam w jutro
a ono rozbiło się na lustrze
zostawiając siłę na przyszłość

nie wierzyłam w siebie
a wiarę mieli inni
nie pozwalając wątpić
..............
teraz mam siłę do wiary

[wojt s]

Jak wiesz podoba mi się, zawsze podziwiałem tych co wierzą szczerze.